• Nasze rekomendacje
  •  
    UWAGA!
    JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
    [email protected]
    PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
     
  • Słup ogłoszeniowy
  •  
    Demokracja jest wtedy, gdy dwa wilki i owca głosują, co zjeść na obiad.
    Wolność jest wtedy, gdy uzbrojona po zęby owca może bronić się przed demokratycznie podjętą decyzją.

    Benjamin Franklin

    UWAGA!
    KONKURS NA TEKST DISCO POLO ROZSTRZYGNIĘTY!

    Jeżeli tylko będziecie zainteresowani, idea konkursów powróci na stałe.
    A oto wyniki



    JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
     

Bułat Okudżawa - Piszę powieść historyczną

Wasza wizja utworów napisanych w obcych językach
ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
Liliana
Posty: 1731
Rejestracja: 11 lis 2011, 20:07

Bułat Okudżawa - Piszę powieść historyczną

#1 Post autor: Liliana » 12 paź 2020, 14:27

Piszę powieść historyczną

Flaszka z brązowego szkła
po importowanym piwie,
w niej czerwonej róży kwiat
stoi dumnie i cierpliwie.
W towarzystwie róży tej
historyczną piszę powieść,
przebijając się przez mgłę,
od przedmowy po posłowie.

Każdy pisze to, co słyszy
w szeptach swoich własnych myśli.
Co usłyszy, to zapisze,
wierząc w pracy swojej sens.
Takie są natury prawa.
Czemu? To nie nasza sprawa.
I nie nam osądzać je.

Przeszłość, niczym siwa mgła,
prawdę skrywa w zwojach fikcji,
więc w fabułę, tak jak w szal,
wplatam własnych losów nitki –
oddział w ogień bitwy ślę,
o przeszłości coś tam ględzę,
w porucznika randze jestem,
lecz dymisja czeka mnie.

Każdy pisze to, co słyszy
w szeptach swoich własnych myśli.
Co usłyszy, to zapisze,
wierząc w pracy swojej sens.
Takie są natury prawa.
Czemu? To nie nasza sprawa.
I nie nam osądzać je.

Zmyślać – to nie żaden grzech.
Mieć koncepcję – to za mało.
Swoją powieść skończyć chcę,
już niewiele stron zostało.
Póki róża żywa jest,
póki płatki ma pachnące,
chcę wykrzyczeć słowa te,
co od dawna tkwią w skarbonce:

Każdy pisze to, co słyszy
w szeptach swoich własnych myśli.


Я пишу исторический роман

В склянке тёмного стекла
из-под импортного пива
роза красная цвела
гордо и неторопливо.
Исторический роман
сочинял я понемногу,
пробиваясь, как в туман,
от пролога к эпилогу.

Каждый пишет, как он слышит.
Каждый слышит, как он дышит.
Как он дышит, так и пишет,
не стараясь угодить...
Так природа захотела.
Почему?- Не наше дело.
Для чего? - Не нам судить.

Были дали голубы,
было вымысла в избытке,
и из собственной судьбы
я выдергивал по нитке.
В путь героев снаряжал,
наводил о прошлом справки
и поручиком в отставке
сам себя воображал.

Каждый пишет, как он слышит.
Каждый слышит, как он дышит.
Как он дышит, так и пишет,
не стараясь угодить...
Так природа захотела.
Почему?- Не наше дело.
Для чего? - Не нам судить.

Вымысел — не есть обман.
Замысел — еще не точка.
Дайте дописать роман
до последнего листочка.
И пока еще жива
роза красная в бутылке,
дайте выкрикнуть слова,
что давно лежат в копилке:

Каждый пишет, как он слышит.
Каждый слышит, как он дышит.

1975

https://www.youtube.com/watch?v=3cfB19GVMV0

ODPOWIEDZ

Wróć do „TŁUMACZENIA”