Wszy

[Agnieszka R.]

Zjadłam kiedyś cukierka. Nie wiedziałam że po nim zacznę pluć wszami. Próbowałam je zabić, ale mam zbyt słabe dłonie. Zawsze były słabe: Nie nauczyłam się krów doić. W polu zawsze ostatnia. Nie mogłam udźwignąć kosza z ziemniakami. A wszy? Codziennie niechcący wystawiam się na ich atak. Wczoraj obraziłam pupila jednej takiej tłustej . Tłusta zaczęła straszyć. Że grozi mi pętla. Ciekawe jaka? - pomyślałam. Przecież i tak żyję w zapętleniu. Zostają jeszcze moje zdeformowane paznokcie. Jednym takim możesz je zabić- szepcze kolega.

- Tyle, że zostaje po tym krwawa plama - odpowiadam.



Czasem mieszkam w długiej wieży. Najlepiej mi na ósmym piętrze. Niestety wczoraj, mimo że nie plułam wczoraj, dwie z nich obsiadły moje okno. To było straszne. Zaczęły się tak rozrastać, że przesłoniły piękne widoki za oknem wierzchołki drzew i góry.

[Lucile]

Brrr… nie daj Boże, aby przyśnił mi się taki sen.
Sen o wszach.
Nie zaglądałam do żadnych senników, ale wydaje mi się oczywiste, że takie sny symbolizują to, że osoba je śniąca jest wykorzystywana – psychicznie, emocjonalnie, fizycznie. Wszy to pasożyty.
Twoja prozatorska miniaturka zaczyna się miło, słodko:

Zjadłam kiedyś cukierka.

A jakie skutki?
To coś w myśl powiedzenia: dać komuś palec a weźmie całą rękę.
Otóż to.

A jednak bohaterka tekstu nie chce (nie może) się z tego zapętlenia wyzwolić:

Tyle, że zostaje po tym krwawa plama - odpowiadam.

Ciekawe… dlaczego? Pasożytując - ranią ją zbyt bliscy jej ludzie? Już przywykła? Tak dużo w niej miłości, empatii, czy takie „samobiczowanie” weszło jej w krew?

Niestety wczoraj, mimo że nie plułam wczoraj, dwie z nich obsiadły moje okno.

W tym zdaniu chyba niepotrzebnie powtórzyłaś „wczoraj”.

Taka ciekawa i kontrowersyjna lektura, dobrze że już jestem po śniadaniu.
Pozdrawiam
L

[Agnieszka R.]

Lucile:) dziekuję za wspanialy komentarz. Ciekawe Twoje odczucia.

[lczerwosz]

Plamy ze krwi jak u pani Macbeth. Relacja z tymi zwierzętami dość bezpośrednia, nie powiem partnerska, bo wymuszona, co i u ludzi częste. Ludzie też doją innych.

[tabakiera]

Cukierek jako wabik, potem uprzedzenia i kłopoty.
W moim odczuciu połknięcie fałszywej słodyczy i związany z tym zawód zmienia patrzenie na świat.
Wesz wychodzi z ust i z serca osoby dotkniętej fałszem.
Aż w końcu dochodzi do pełnej izolacji.

Interpunkcja do korekty.

[Agnieszka R.]

Leszku dziękuję. Wesz z ust osoby fałszywej Tabakiero? Zaskoczyła mnie Twoja interpretacja. Być może masz rację w sumie nie zastanawiałam się aż nad taką symboliką. Daje do myślenia Twoja refleksja. Super Dzięki

[tabakiera]

Wesz nie jest z ust osoby fałszywej tylko z osoby, którą skrzywdziła osoba fałszywa.
Osoba dotknięta fałszem, czyli osoba skrzywdzona przez fałsz.
Wydaje mi się, że mój komentarz jest czytelny, ale jednak nie.

[Agnieszka R.]

Tabakiera aha okej to rozumiem. Dziekuje bardzo za Twoje czytanie