FELICJA 2 czyli - sens odnaleziony /2 /

[Ryszard Sziler]

*
„ No, niewątpliwie żuki gnojne mocno stoją na nogach – rozmyślała mysz - W końcu jak się całe życie pcha takie sy(zy)fowe kule, jak im się przytrafiło, to się nieprawdopodobnie wzmacniają łydy. Ta siłownia na zdrowym świeżym powietrzu jednocześnie jednak działa mocno wybiórczo i z czasem całkiem na margines schodzą inne potrzeby ćwiczącego osobnika. Karleją i w końcu gdzieś niezauważalnie odpadają. W końcu dochodzi do tego, że kiedy się takiego siłacza spyta mimochodem, dajmy na to, co sądzi o sensie istnienia. Delikwent długo stoi z rozdziawioną gębą, następnie drapie się wszystkimi łapami po brzuchu i niby przypadkiem demonstruje swoje mięśnie, żeby w końcu pyszcznąć z wyrzutem:
- Ja to jestem bardzo praktyczny, proszę pani i nie mam czasu na takie tam…
I natychmiast ponownie zapiernicza z tą swoją kulką przed siebie, jednak teraz z kiełkującym w sercu żalem, że świat nie docenia jego osiągnięć, a wikła się w fantastyczne abstrakcje, z których (według niego) nic nie wynika.”
Tymczasem żuk zinterpretował spotkanie znacznie prościej. Sapnął: - Im się to bierze z lenistwa i tyle. - Po czym o wszystkim zapomniał, a Felicja długo jeszcze rozmyślała o nim.
*

[eka]

Monotonna praca, każdego ogałaca.

Karleją i w końcu gdzieś niezauważalnie odpadają [,] W końcu dochodzi do tego, że kiedy się takiego siłacza spyta [się]mimochodem, dajmy na to, co sądzi o sensie istnienia [,] delikwent długo stoi z rozdziawioną gębą, następnie drapie się wszystkimi łapami po brzuchu i niby przypadkiem demonstruje swoje mięśnie, żeby w końcu pyszcznąć z wyrzutem:
- Ja to jestem bardzo praktyczny, proszę pani i nie mam czasu na takie tam…

Tak mi się widzi...

[Ryszard Sziler]

Owszem tak, "czemu ni?" Z tym jednak, że mysz to mysz i taka "przesadnie ucona", to ona nie jest