Na ratunek

[biegnąca po fali]

No, no...

[refluks]

Przypomniały mi się

A ja nie muszę sobie niczego przypominać, wystarczy mi włączyć telewizor i już widzę podobne tobie szlachetne polskie panie ociekające ropiejącymi upławami z wypiętymi dupami ruchanymi równie cuchnącymi gnijącą ropą hujami wszelakiej anglosasko-germańskiej parchacizny.

[tabakiera]

A ja nie muszę sobie niczego przypominać, wystarczy mi włączyć telewizor i już widzę podobne tobie szlachetne polskie panie ociekające ropiejącymi upławami z wypiętymi dupami ruchanymi równie cuchnącymi gnijącą ropą hujami wszelakiej anglosasko-germańskiej parchacizny.

Refluksjo, Tobie się chyba komentowanie tekstu z roastem pomyliło.

Podam Ci kroki dla osób, które biorą udział w treningu kontroli agresji:

1. Pomyśl, co jest przyczyną Twojej złości lub frustracji.
2. Pamiętaj, masz prawo do złości, ale nie wolno Ci być agresywnym. Krzywdzenie innych nie jest w Twoim interesie. Powoduje kłopoty.
3. Zastanów się, co możesz zrobić, aby zniwelować swoją złość. Może to być trening fizyczny, odpowiednia ilość oddechów, podarcie kartki, gorąca kąpiel, oddanie się pasji itp., itd.
4, Zastanów się (możesz to czynić już podczas relaksu), co możesz zrobić, aby w przyszłości zniwelować swoje odruchy agresywne.
5. Wprowadź w życie rezultaty swoich przemyśleń.
6. Nagradzaj się za każdym razem, gdy uda Ci się pokonać własną agresję.


Nie czuję się obrażona, ponieważ nie masz pojęcia o moich upławach ani pupie.

Oddychaj.

Telewizji nie oglądam, bo nie lubię propagandy.

[tabakiera]

Dla Twojej informacji: post został zgłoszony.
Z przyczyn społecznych.

Mirku, wybacz że śmiecę.
Jak widać mam powody.

[Lucile]

Refluks, właśnie przeczytałam Twoje obraźliwe słowa i nie ma mojej zgody na takie zachowanie.
Ponieważ zawsze musi być pierwszy raz, to jesteś pierwszym uzerem, któremu osobiście udzielam upomnienia. Robię to z pełnym przekonaniem. Portal nie jest miejscem (patrz regulamin) do wylewania swoich frustracji. Na dodatek w tak obrzydliwej formie.

Mirku, ja także przepraszam i przykro mi, że musiałam to zrobić pod Twoim tekstem, który przeczytałam z uśmiechem i przyjemnością.
Tabakiero, szacunek za opanowanie.

Pozdrawiam
L

[mirek13]

W pełni się zgadzam z Twoją decyzją, Luciu i również jestem pod wrażeniem opanowania Dorki, którą znam od lat i wiem dobrze, że temperamentu jej nie brakuje.
Swoje zdanie na temat tego posta wyraziłem refluksji w prywatnej korespondencji, a posta jako takiego nie zgłosiłem, mając nadzieję, że sama autorka coś z nim zrobi.
Niestety, pomyliłem się.
Przykre to tym bardziej, że to ona była inicjatorką tego niedoszłego pojedynku, więc szczególniej należało brać odpowiedzialność za własne wpisy
Co do meritum.
Masz całkowitą rację Dorka, co do moich intencji i opinii wyrażonych w tym opku.
Dokładnie tak samo postrzegam tę specyficzną cywilizację, będącą nieszczęsną mieszanką Azji i peryferii Europy. Chęć bycia Europejczykami i klasyczny zamordyzm i branie ludzi "za pysk" w stylu Iwana Groźnego i Stalina (temu dałem wyraz w liście władz federacji).
Klasyczne przekonanie o własnej wyższości i nieomylności cały czas słabo maskowane nawet dzisiaj.
Nie odmówię temu narodowi pozytywnych cech, wartościowych, ale jako zbawca cywilizacji jest tylko uosobieniem cech współczesnego Czingis chana.
Dzięki więc za ocenę i własne przemyślenia.
Toyka się wprawdzie nie nagadała, ale toże dzięki.

[biegnąca po fali]

A co się będę rozgadywac? Podzielam zdanie autora i doceniam sposób w jaki podzielił się nim z czytelnikami.

[mirek13]

To fajnie.
Niemniej brak jakiegokolwiek krytycyzmu źle nam tu zaowocował.
Każdy, średnio-inteligentny szympans wie, że nie ma idealnych ludzi i narodów, więc zatarto w jednym komentarzu granicę między rusofilią, a formą zboczenia.
Można być miłośnikiem kultury, języka, czy ludzi, ale być ślepym na wady?
Straszna sprawa.

[biegnąca po fali]

W sumie, to nie rozumiem takiego wypierania pewnych faktów. Ja tam widzę wady nawet u ludzi, których kocham i w których jestem zapatrzona jak w bóstwa. Czyli miłość nie musi być ślepa.

[tabakiera]

Trzeba przyznać, że Matka Rosija wydała wielu mędrców, choćby w dziedzinie literatury.
Ot, choćby Dostojewski, jego "Zbrodnia i kara" i ukazane w niej stosunki społeczne.
Można czerpać garściami.

Nic jednak nie zmieni historii.
Wiadomo, rząd to nie cały naród.
W prostym ludzie łatwo podsycić nienawiść, łatwo nim sterować.
Zwłaszcza, gdy głodny.
Polityka rządu i pewne (w dużej mierze zasłużone) stereotypy mają wpływ na to, że większość Polaków ma taki, a nie inny obraz Rosji.
A ZSRR to tragiczny rozdział.
Myślę, że ZSRR i jego odbicia u współczesnych Rosjan dotyczy Twoje opowiadanie.
Propagandę, jaką nam wtłaczano wciąż mamy w głowie.
A kawały o Rusku, Polaku i Niemcu?
Zawsze Polak był najcwańszy, najgłupszy Rusek.
No i ruskie przekleństwa - do dziś obecne w Polsce (szczególnie w dawnym zaborze rosyjskim), z których nawet nie zdajemy sobie sprawy.
Brzmią tak prosto i rubasznie. W dodatku emocjonalnie.

Osobiście kumpluję się z kilkoma osobami z Ukrainy, przez długo czas pomagałam w nauce Czeczeńcom.
Kiedyś korespondowałam z kilkoma Rosjanami.
Niektórzy mieli polskie korzenie i było nawet zabawnie - ja się siliłam na rosyjski, a kolega polski bardzo dobrze znał.
Stosunki osobiste nie mają tu nic do rzeczy.
Wszędzie są Ludzie i samozwańczy "goeroje" oraz psubraty.

Tak to jest.