Miły, Owalny Gabinet

[Hardy]

Ktoś z agresora czyni partnera,
a do ofiary: „Słuchaj tresera!”.
…i znów czuć Jałtą, w niej korzenie tkwią.
„Jednak pieniądze śmierdzą ludzką krwią”.

[eka]

Długość cytatu niekompatybilna z poprzedzającym wersem, warto ten problem rozwiązać, bo rytm pada na pysk.

[Hardy]

Długość cytatu niekompatybilna z poprzedzającym wersem, warto ten problem rozwiązać, bo rytm pada na pysk.

Zgadza się, że rytm "pada", gdyż przesunięty jest akcent, ale długość wersu jest identyczna. W deklamacji daje się zatuszować, w czytaniu nie.
Zmieniam "...i zapachniało mi drugą Jałtą" na:
...i znów czuć Jałtą, w niej korzenie tkwią.
„Jednak pieniądze śmierdzą ludzką krwią”.
---
© Zdzisław Brałkowski

[eka]

Lepiej.

A co do treści. Mentzena i Trumpa i ich akolitów, gdyby np. głodnych, zakrwawionych wyrzucono z samochodu obok moich drzwi, zapytałabym najpierw o aktualną zawartość portfela. Ewentualnie mogliby podpisać ze mną umowę o przekazaniu mi co najmniej 50% swoich zasobów materialnych.

[Hardy]

Eka, masz rację. Tak z nimi bym też postąpił. Wyzuci są z wartości ogólnoludzkich i moralności, dla nich liczy się tylko kasa.
"Jak Kuba Bogu...".

[eka]

Hm, człek odpowiedzialny, rad nierad postawionym warunkom, musi optować za pokojem.
Pytanie: kogo bardziej można przycisnąć owymi "koniecznościami" - czyli, która ze stron aktualnie bardziej go teraz potrzebuje. Ukraina czy Rosja?

A trzeci, gdzie dwóch się bije, wiadomo, skorzysta.

[Hardy]

Eka, podsumowując - niestety, zaczęliśmy żyć w ciekawych czasach. Cholernie niebezpiecznych. Zobaczymy, jak się historia potoczy. My nie mamy wpływu, możemy tylko obserwować... i oby nie było gorzej.

[eka]

Aż w takie szaleństwo jak III wojna światowa nie wierzę, dyktatorzy nie są jeszcze na nią gotowi. Starcie lokalne a globalne... hm, no ale, fakt, te największe od czegoś mniejszego zawsze się zaczynały.

[Hardy]

Aż w takie szaleństwo jak III wojna światowa nie wierzę, dyktatorzy nie są jeszcze na nią gotowi. Starcie lokalne a globalne... hm, no ale, fakt, te największe od czegoś mniejszego zawsze się zaczynały.

II w.św. zaczęła się od ustępowania Hitlerowi. Wpierw Francja i Anglia nie zareagowały na ponowną militaryzację Nadrenii, potem na anschluss Austrii, następnie (po Monachium i rozbiorze Czechosłowacji, rok przed wojną), premier W. Brytanii wołał, po powrocie na lotnisku w Londynie: "Przywiozłem wam pokój!". Potem Francuzi nie chcieli "umierać za Gdańsk", więc wojna później do nich przyszła...
Każde ustępowanie agresorowi tak się kończy. On nigdy nie ma dość, żadne umowy się dla niego nie liczą, każde ustępowanie bandyckiemu państwu - wzmacnia go. Przeciwstawiać się trzeba jak najszybciej, dopóki nie urośnie zbytnio w siłę...

[eka]

Jeżeli Trump nie przyciśnie ekonomicznie Rosji, pokoju się nie doczeka, a więc i Nobla.
Chiny oferują pomoc Europie. Co to się porobiło, nowe rozdania? Próba rozbicia BRICS-u? A może wzmocnienia.

Jak by nie było, szlag mnie trafia, bo w totalnym pacyfizmie upatrywałam nadzieję na zmianę praw ewolucji psychicznie i ekonomicznie wbitej w człowieka.
Ludzkość szoruje po dnie dalej.