Nowe Cokoły

[Hardy]

Pod zaborami nam ziemię gniotły
Bismarcki i Mikołaje,
aż wichry wojny z cokołów zmiotły.
.
Potem, za Dziadka, stawiał nasz naród
już własne, polskie figury –
w miastach i wioskach, wśród pól i zagród.
.
Druga światowa to klęska prawie.
Wiadomo, nawet Kopernik
obcą tablicę dostał w Warszawie.
.
Później, na modłę Dżugaszwilego,
pomniki stawiano wszędzie.
Człek człeka pytał „Cóż w nich polskiego?”.
.
…i nagła zmiana – nowe figury
się rozmnożyły, a pieśni:
„Jezus! Nasz Karol!” niosło aż w góry.
.
...kolejna władza pomniki stawia.
Piskając prostacko w dudy
dziejom najnowszym gębę przyprawia.
.
Historia z nami ciągle się droczy –
na cokół nowe postaci
co rusz i dzisiaj potrafi wtoczyć.
.
Piedestał zdolen wynieść niektórych,
lecz miną lata i znowu
w niesławie mogą upaść figury.
.
Ja zaś, miast figur, na te cokoły
wolałbym wynieść myśl ludzką –
rozum, lemiesze… Zasypmy doły,
.
chłońmy nauki, stawiajmy szkoły.

[pallas]

Dobrze napisane, podoba mi się.
Powiedzieć można, że historia kołem się toczy, jedni przychodzą drudzy odchodzą.
Stawiają, upamiętniają, a czy właśnie nie oto chodzi, aby zamiast stawiać pomników ze skał
stawiać pomnik trwalszy jak ze spiżu - jak pisał Horacy.
Oczywiście było wielu takich ludzi, ale następni nie kontynuowali ich pomysłów.
Albo kontynuowali, co dobrze ludziom nie wyszło.

Piotr

[Hardy]

Pallas, nie muszę nic dodawać - mamy podobne spojrzenie, co powinno być pomnikiem
Pozdrówka

[tabakiera]

Burząc pomniki, oszczędzajcie cokoły. Zawsze mogą się przydać.”

Stanisław Jerzy Lec

[Hardy]

Burząc pomniki, oszczędzajcie cokoły. Zawsze mogą się przydać.”

Stanisław Jerzy Lec

To te, tabakiero. Wystarczy zmieniać "na cokołach".
PS. W pewnym afrykańskim kraju, który stał się niepodłegły od Wielkiej Brytanii, bardzo często zdarzały się zamachy stanu (nawet kilka razy w roku). Każdy nowy, chwilowy władca chciał swój pomnik w stolicy, ale to drogi interes... więc wymieniali tylko głowę, pozostawiając całą poprzednią postać.
PS. Tą postacią-pomnikiem był brytyjski zdobywca tego kraju w XIX wieku, w pełnym, wojskowym angielskim uniformie...
Muszę przyznać, że to był dość pomysłowy sposób - oszczędność kosztów i szybkość postawienia pomnika nowemu władcy w jednym