O lekkopisaniu

[Hardy]

Ktoś mi czasem smęci: „Piszże ciut poważniej,
jesteś wszak dojrzały, fraszką się nie błaźnij.
Teraz w modzie wiersze, co rymów nie czują,
wolne, białe strofy jak Pegaz wzlatują”.

Ja mu zaś z uśmiechem: „Różni są poeci,
nieważny gatunek, byle dobrze sklecić.
Ten, kto nie potrafi, udziwnia na siłę,
ja zaś wolę ludzi rozbawić choć chwilę".

[eka]

Okey... udziwnij w poezji, Hardy, nawet coś na siłę i zaprezentuj efekt

Zgrabny wierszyk, z uśmiechem czytany.

[Hardy]

Eka - nie potrafię, więc nie udziwnię "na siłę"

[eka]

Ten, kto nie potrafi, udziwnia na siłę,

Mam nadzieję, co zresztą wynika z treści fraszki, że wszystkich wolnych wierszy nie traktujesz jak ułomnych płodów udziwnień

[Hardy]

...a w życiu! Nieważny jest gatunek, nieważne, czy z rymami albo bez nich. Ważne JAK sie pisze. Natomiast czasem mam do czynienia z opiniami takich "połetów", którzy udziwniają na siłę, nie potrafiąc się dobrze "wyrazić". Potem mówią "a bo wy nic nie rozumiecie, nie dorośliście do nowej poezji".
PS. Sam popełniłem kilka wierszy wolnych, w ciężkich dla mnie okresach.

[eka]

No to może tak się odniosę, bazując na chyba dość bogatym doświadczeniu w interpretowaniu wierszy.
Rozumiem, że clou sporu leży w raczej niedookreślonym mechanizmie "udziwniania" lirycznego przekazu.
Zapewne można, na pewno można, stworzyć piękny bełkot z losowo zderzanych słów Ale słowa zawsze mają desygnaty, więc rodzi się czasami bardzo zaskakujące, nowe, sensowne znaczenie.
A druga strona medalu, ta przykra dla czytelnika, z którą dane mi było się spotkać wiele razy, to zwyczajna niewiedza w temacie przedstawianym przez autora. Czyta taka sierotka jak ja, i myśli: Ale o co tu chodzi? Beznadziejny wiersz!

Poezja ma nie tylko być prosta, jasna i dla wszystkim zrozumiała, no litości... Czy autor pisząc, ma bazować na doświadczeniach i wiedzy, nazwijmy to: powszechnej? Ma broń Boże nie narażać potencjalnego średniaka na dyskomfort niezrozumienia? No nie! Msz, oczywiście. Autor nie musi zaniżać swojego potencjału, zasobu intelektualnego, aby średniakom "robić dobrze" : )

A z drugiej strony, hm... jeśli choć jednego czytelnika zachwyci grafomańska rymowanka, to też dobrze dla wierszydła, autora i czytelnika, w końcu od czegoś trzeba zacząć przygodę z wersami

[Hardy]

Ja tam się nie znam, jestem zbyt prosty człek i jak prosto myślę, tak piszę. Nie dla mnie nawet podnóża tej greckiej góry, na którą próbuje wzlecieć ten, jak mu tam - wróbel? Niee... sroka? Sęp? Jakiś orzeł czy jakoś tak... o! Coś podobnego do tego ostatnio słynnego podsłuchiwania w Polsce

[eka]

I niech tam każdy pisze, jak potrafi! Pegaz niechże zwraca na niego uwagę, krytycy będą wyrozumiali, a czytelnicy zachwyceni.

[Hardy]

Ot i doszliśmy do w miarę wspólnego pola zgodności. Zawsze lepiej, że się takowe pole znalazło
To teraz czas na kawkę - pachnącą, aromatyczną, gorącą