To try

[Leon Gutner]

W dłonie i chmury nic nie złapiesz
wiatru na pewno deszczu kapnięć
niebo potrafi ty nie umiesz
ale próbujesz nie rozumiesz

w dłoniach i chmurach czas przecieka
nic nie chce zostać ani czekać
wszystko umyka moje twoje
po co w tym szukać bladych pojęć

w dłoniach i chmurach wiara ptakom
tu powiew skrzydeł a tam marność
błyszczące pióra lot wysoko
przestrzeń rozdarta jak szerokość

tu dłoń tam chmura jeśli dotknie
rozpędzi wszystko bezpowrotnie
a że nie można odłóż temat
nigdy nie było czego nie ma

dłonie jak chmury sny na jawie
życie przewiewa najłaskawiej
śnić chcieć i pragnąć nie kosztuje
więc nie rozumiesz
i próbujesz

[tabakiera]

tu dłoń tam chmura jeśli dotknie
rozpędzi wszystko bezpowrotnie

- no właśnie, mimo najszczerszych chęci dotykając można popsuć.

Iście Twoje klimaty, Leonie - płynnie, nostalgicznie, smutno.

[eka]

sny na jawie
życie przewiewa najłaskawiej

W zasadzie fakt, najłaskawiej.

[Olgierd Jaksztas]

To wbrew pozorom niełatwy wiersz, ja nie przepadam za sylabotonizmem, ale treści przekazane wydają mi się głębokie i swojskie... W dłonie i chmury nic nie złapiesz... To na przykład jest super.
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

To wbrew pozorom trudny wiersz w przekazie.
Dziękuję wam więc wszystkim razem i każdemu z osobna za dobre przyjęcie.

Z uszanowaniem L.G.

[szczepantrzeszcz]

To dobry wiersz, zwłaszcza dla ludzi, którym wydaje się, że potrafią ogarnąć upływ czasu.

Trzydzieści lat temu w dłoniach i chmurach czas przeciekał tak samo jak i dziś przecieka. Trzydzieści lat temu nie rozumiałem, co znaczy nie rozumieć. Dzisiaj rozumiem i czas przecieka szybciej. Też to zauważyłeś Leonie?

Trzydzieści lat temu śnić chcieć i pragnąć nie kosztowało tak jak i dzisiaj nie kosztuje, mimo wszystko dziś trudniej pogodzić się z oczywistością, że nigdy nie było czego nie ma. Być może stąd się biorą gorączowe poszukiwania bladych pojęć.

Trzydzieści lat temu nie rozumiałem i próbowałem, dzisiaj też nie rozumiem, ale już nie próbuję. Wystarcza mi przestrzeń rozdarta jak szerokość. Wystarcza, bo wystarczyć musi.

Osobę, do której skierowany jest wiersz postrzegam jako młodą duchem. Czy warto od czasu do czasu spojrzeć na świat jej oczami?

[eka]

To wbrew pozorom trudny wiersz w przekazie

Trudność wynika z przyjętych aksjomatów.

[Leon Gutner]

Zauważyłem o trzeszczący Doba jest taka sama jak kiedyś. Kiedyś nie było co z nią zrobić. Dzisiaj jej brakuje.
Dziękuję za twoje szczegółowe rozważania.
Też już nie próbuję
Dziękuję.

Eko
Być może jednak dla wielu to nie jest takie oczywiste.

Z podziękowaniem L.G.