(Przed)ostatni protest

[skaranie boskie]

(Przed)ostatni protest


Dawno minęła pora uniesień,
bańka operą każdego rana –
maje w nieznane przegonił wrzesień,
złoty wiek prysnął niczym mydlana.

Dawno minęła pora rozkoszy,
dziurawy kalosz z salonu wylazł,
do głowy połać śniegu ktoś doszył,
z bólem zawarta dozgonna przyjaźń.

Cóż, że pożółkły pola zielone?
Że z parasola deszcz na policzki?
Serca rytm pustym wybija dzwonem,
kiedy nad ranem radość się przyśni.

Dziś tylko budzik liczy godziny –
gubi wspomnienia w nocnych koszmarach –
składa ułudę w przebrzmiałe rymy,
pamięć amnezją uwieść się stara.

Dawno minęła pora uniesień,
piękno niejedno zdążyło zbrzydnąć
i – chociaż maje przegonił wrzesień –
przecież się nie dam wziąć pod kropidło!




Schlüsselfeld (DE)
4 lipiec 2018

skaranie boskie

[tabakiera]

Cholera, ostatni wers mnie zaskoczył i otrzeźwił.
Brzmi jak okrzyk antyklerykalny.
No nie mów, że chodzi o deszcz.

[EdwardSkwarcan]

Wybieram drugą strofę

[Leon Gutner]

Tak zdecydowanie druga najlepsza ale całość tematem nastrojem i solidnością wykonania tez robi wrażenie.
Małpa w dobrej formie .
Duża przyjemność i jeszcze większa nadzieja że czas uniesień minął tylko peelowi .

Z uszanowaniem L.G.

[Lucile]

Dawno minęła pora uniesień,
piękno niejedno zdążyło zbrzydnąć
i – chociaż maje przegonił wrzesień –
przecież się nie dam wziąć pod kropidło!

I słusznie! Tak trzymaj, nie należy odpuszczać. Dzisiaj zbrzydło - jutro się odmieni.
Nie na darmo Agnieszka Osiecka napisała:
ja jeszcze z wiosną się rozkręcę, ja jeszcze z wiosną się roztańczę

No, ładnie piszesz, należy się
Dla Ciebie
https://www.google.pl/search?q=w+żółtyc ... e&ie=UTF-8

[skaranie boskie]

Cholera, ostatni wers mnie zaskoczył i otrzeźwił.
Brzmi jak okrzyk antyklerykalny.
No nie mów, że chodzi o deszcz.

Nie powiem, nie chodziło.
Czy okrzyk antyklerykalny? Niby ciepło, ale nie gorąco jeszcze...
Może wyjaśnię, ale nie od razu. W końcu są inni, może ktoś trafi w dziesiątkę

Wybieram drugą strofę

Uprzejmie proszę

nadzieja że czas uniesień minął tylko peelowi

Byłoby fajnie...

ładnie piszesz, należy się

Dzięki!!! Trafiłaś w mój gust
Wszystkim dziękuję.
Za dobre słowa dziękuję, za wątpliwości i za pochwały, za piwo i za żółte płomienie liści...
I mam dla Was bonusa -

A skoro okazuje się, że ktoś jeszcze chce czytać moje wypociny, to zaraz Wam zapodam kolejne, tylko nie wiem, czy nie powinny trafić do radosnej.

[tetu]

Fajny. Lubię takie numery:)
Niby podsumowujący jakiś czas, okres, ale bez użalania się.
Bardziej jako refleksja.
Nie ma co stękać, trzeba brać się z życiem za bary i już!
Jedno najważniejsze, nie minęło, zostało - to zadzior i pazur.

przecież się nie dam wziąć pod kropidło!

Diabła z małpy nie wygonią:P

Podoba mi się takie tupnięcie, trochę ironiczne, ale to jest właśnie prawidłowe podejście:)
Puentą udowadniasz, że nie ma potrzeby się zmieniać i słusznie:)

[skaranie boskie]

Sam bym tego lepiej nie wyjaśnił, Tetu.
Dzięki, że zajrzałaś.
Lubisz ?

[tetu]

Cała przyjemność po mojej stronie.
Oczywiście, że lubię, a jakżeby:P
Dobra wódzia, nigdy nie jest zła, albo kieliszeczek koniaczku.
Nie należy se odmawiać
Zatem się częstuję, dzięki

[Gloinnen]

Ktoś przywołał Osiecką, mi z kolei przyszły na myśl piosenki Jeremiego Przybory.

maje w nieznane przegonił wrzesień,

To mi się spodobało.

Dziś tylko budzik liczy godziny –
gubi wspomnienia w nocnych koszmarach –
składa ułudę w przebrzmiałe rymy,
pamięć amnezją uwieść się stara.

No to się musi bardzo napracować ten budzik...

przecież się nie dam wziąć pod kropidło!

Chyba nie masz na myśli klimatów konduktowych?

Ogólnie wiersz taki typowy dla Fioletowej Małpy, w stylu i w treści. Trochę nostalgii, trochę ironii, koniecznie deszcz, przemijanie, "bida" egzystencjalna, i chęć, żeby jeszcze coś ukraść dla siebie z życia, które wydaje się kpić sobie ze wszystkich i ze wszystkiego.


Glo.