Prognostyk

Wiadomość

bonkreta · #1 Post autor: **bonkreta** » 03 mar 2020, 10:06

Dzisiaj przymarzasz do kominka.
Jutro odważnie chuchniesz w dłonie.
Potrzesz o draskę - ledwie iskra,
a ty w jej blasku zechcesz tonąć,
szukając ciepła, odtajania...
w zmiennym klimacie przeżywania.

A później (może już za tydzień)
w sobie wyszukasz źródło ciepła
i rzucisz, że "do wiosny idzie",
bo już się daje z siebie czerpać
nikłe zwiastuny krótszych nocy
i więcej światła razi w oczy.

A później, później będzie lato -
kominek jak atrapa w kącie,
jak przyczajony regulator
klimatu, w który znów się wtrąci
chłód i deficyt światłocienia -
do kolejnego przesilenia.

.

#2 Post autor: **Leon Gutner** » 03 mar 2020, 17:34

A mimo to nie mogę się już doczekać lata

tak więc hm umila mi to czekanie twój wiersz.

Z uszanowaniem L.G.

bonkreta · #3 Post autor: **bonkreta** » 03 mar 2020, 20:02

Też czekam na lato, Leo. Zatem razem czekamy

#4 Post autor: **tabakiera** » 03 mar 2020, 21:24

Ach, te przesilenia!
Trudno nie być prognostykiem, gdy doświadczenie nauczyło, jakie koło zataczają pory roku.
I nie tylko roku.

Ach, te nastroje!

:rosa:

bonkreta · #5 Post autor: **bonkreta** » 03 mar 2020, 21:30

No cóż, nastrojowość może jest nudna, ale jest

Dzięki za zajrzenie

abandon · #6 Post autor: **abandon** » 04 mar 2020, 09:16

Nastrojowość nie może być nudna, jest albo jej nie ma. Ponieważ jest, już jest dobrze

bonkreta · #7 Post autor: **bonkreta** » 04 mar 2020, 20:36

abandon pisze: ↑
04 mar 2020, 09:16
Nastrojowość nie może być nudna, jest albo jej nie ma. Ponieważ jest, już jest dobrze

Może wydawać się nudna

Ale jest i już

Dzięki za zajrzenie

#8 Post autor: **Lucile** » 05 mar 2020, 12:19

Jak ładnie płynie ten harmonijny dziewięciozgłoskowiec - żadnej nudy nie odczuwam, tylko łagodne oczekiwanie, utkane subtelnym nastrojem.
Bonkreto, udanie trafiłaś w aktualnie otulające mnie klimaty.

Pozdrawiam
L.

bonkreta · #9 Post autor: **bonkreta** » 05 mar 2020, 12:36

Lucile, no i w swoje klimaty też

Miło, że się wierszyk spodobał

#10 Post autor: **skaranie boskie** » 07 mar 2020, 13:27

a kiedy minie przesilenie
i wróci zwykła szara jesień
świat - zda się - w barwach znów zadrzemie
uniknie wzlotów i uniesień

znowu zapłoniesz przy kominku
zapałką wzniecisz własne słońce
ja zaś nad kuflem siądę w szynku
i ciche zdanie w wiersz twój wtrącę

pozwolę sobie - już po kilku
swoje prywatne snuć prognozy
zapowiem całkiem bez wysiłku
że wnet mnie sen zimowy zmorzy...

Niech ten mój prognostyk na nieco dalszą przyszłość będzie komentarzem, bo żaden inny mi aktualnie nie przychodzi do głowy.