Zwierzyna zimą

Wiadomość

Ulme · #1 Post autor: **Ulme** » 12 sty 2019, 09:00

Zła zima zmroziła. Zamiotła. Zawiała.
Zamiecią zimową znowu zaskoczyła.
Zaspami zmarzniętą ziemię zasypała.
Zimną zawieruchą zachryple zawyła.

Za zaspą zajączek zasnął zasapany.
Zwiewał zwierz, zawieją zaniepokojony.
Zapiszczał żałośnie zziajany, zdyszany.
Z zimna zadygotał zdrożony, zmęczony.

Ze zlodowaconych zerkają zatoczek
Źdźbła zbóż zatopione, zahibernowane,
Zamiast żywić żubrów zastępy żarłoczne,
Zamiast zadowalać zwierzęta zgłodniałe.

Źle zimą żerować zwierzętom zdziczałym,
Żerowiska znaleźć - zbyt zbożne życzenie!
Zima znów załamie, zasmuci, zadławi,
Zapewni zgorzkniałość, żałość, zniechęcenie.

Zaczekaj, zwierzyno! Zima złagodnieje,
Zniknie zapłakana, zbyt zmęczona złością,
Zawilec zakwitnie, zakiełkuje zieleń,
Zaraz zalśni ziemia żywą zielonością.

Zazula zakuka, zięby zaśpiewają,
Żaby zakochane zarechoczą żywo.
Zje z zadowoleniem zieleninę zając,
Zawoła z zapałem: żegnajże, zła zimo!

#2 Post autor: **tabakiera** » 12 sty 2019, 10:47

Taki tautogram stworzyć niełatwo,więc wyrażam podziw dla talentu.
Nie dość, że wyrazy na tę samą literę, jest dobry rym, rytm i sens.

#3 Post autor: **Leon Gutner** » 12 sty 2019, 11:57

Technicznie jest to nie lada wyczyn który z pewnością należy docenić.
Doceniam .

Z uszanowaniem L.G.

Ulme · #4 Post autor: **Ulme** » 15 sty 2019, 15:36

Tabakiero, Leonie - dziękuję za docenienie