Ktoś

[Leon Gutner]

Kolejny raz
taki ktoś w tobie
jest pod postacią chwilowej myśli

nic już nie płacze więc na odpowiedź
może się nocą
na chwilę przyśni

ten jeden ktoś
ważna potrzeba
znasz go w impulsie nerwie i geście

tak bez żadnego odejdź i przebacz
czymkolwiek bywał
jest albo będzie

ten jeden nikt
zatrzymał w pustkach
ale już nigdy go nie ugościsz

zamienisz ślady w słodycz na ustach
w całkiem spłacony
dług niepewności

jeszcze ten raz
utraci zasięg
i zgubi siebie w marnych pociechach

a on na dworcach dni już o czasie
ciągle się będzie
w deszczu uśmiechał

[szczepantrzeszcz]

Spłacony dług niepewności...

I jak tu mówić, że starość Panu Bogu nie wyszła?

[Leon Gutner]

Szczepanie - nie dokładnie o taki dług autorowi chodziło ale i tak dziękuję za chwilę nad wierszem i bezcenną refleksję.

Z ukłonami L.G.

[szczepantrzeszcz]

Szczepanie - nie dokładnie o taki dług autorowi chodziło

Zajrzyj do Oczu Tereski a zorientujesz się w pokrętnych ścieżkach, którymi myśli moje chadzają.

[Leon Gutner]

Zajrzałem Szczepanie - mam już orientacje na ścieżki twoich myśli.

Z uszanowaniem L.G.

[eka]

No cóż, pan Niktoś świadomie "narozrabiał", ale finalnie bohaterce się to opłaciło.
Teraz, daleko od siebie, uśmiechają się.
Naprawdę dobry wiersz!

[nienażarty]

kolejny raz
duch oczekiwań
odszedł stłamszony niezrozumieniem

powyższy tekst
nie ma co gdybać
wzbudza w umyśle szybkie jarzenie

zagadki sens
w układzie wersów
z finezją ukryć czasami warto

pomyślisz wiesz
nie po raz pierwszy
oryginalnością zaskoczył autor

[Leon Gutner]

Naprawdę bardzo Ece dziękuję.
O głodny - podoba mi się twój ciąg dalszy.

Z uszanowaniem L.G