Człowiek nowoczesny

[Wszebor]

Płonące znicze w zadrach sumienia,
mętna prawda,ludzkiej wysokiej klasy,
gruzem pylistym strzaskane marzenia,
wielkie brednie - są takie czasy.

Zatykasz swe uszy szczelnie,
na skrzyp - bólu istnienia,
na wszelką podłość zerkasz biernie,
nucąc pieśń - świat się zmienia.

Modnej brzydocie kwieciem sypiesz drogę,
odpływając w przestrzeń fałszywej nicości,
niszcząc piękno,kochając ludzką trwogę
ze wszech stron oczadzony dymem ciemności.

[lczerwosz]

A nie było tak zawsze. Jak pamiętam stare pokolenia zawsze pomstowały na młodzież do cna zepsutą. A jednak żyjemy. Co nie oznacza, że nie należy ostrzegać i przestrzegać.

[Wszebor]

Masz racje konflikt pokoleń zawsze istniał od kiedy istnieje życie.
Powiem nawet ,że jest on konieczny do rozwoju ludzkości i wprowadzania nowego sposobu myślenia w sferze duchowej,praktycznej,technicznej,itd.
Ale moim zdaniem w tym pędzie do nowoczesności, nie można pogubić dobrych już wypracowanych przez wcześniejsze pokolenia wartości.
Wszystkie te dobre wartości trzeba pielęgnować, przekazywać, a także uczyć ich doceniać.
I tak jak Napisałeś ostrzegać, że ten obrany kierunek drogi nie jest dobry, tym bardziej gdy posiada się już jakieś doświadczenie życiowe.
A jednym z powołań poetów ,literatów i innych twórców jest ukazywanie ludziom zastępów istniejącego dobra i zła w naszym życiu.
Niby jest to prosta rzecz a bywa tak bardzo skomplikowana i tu jest ogromna przestrzeń, którą artyści powinni swoją twórczością zapełniać.
Pozdrawiam serdecznie.

[Wszebor]

Dziękuję za dobre rady i czas poświęcony na przeczytanie.

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Trochę brakuje wierszowi aby go pochwalić. Rymy nie najlepszej jakości ale to można łatwo zmienić .
Podobnie jak można nadać wersom większą przejrzystość w sposób wyjątkowy, inny, niż to się na czubek języka nawija. Chodzi o takie zestawienia jak niszcząc piękno, nucąc pieśń, wielkie brednie, gruz pylisty, mętna prawda. Aż woła coś aby je czymś zastąpić . Mniej jednoznacznym i oczywistym.
Wielki potencjał drzemie w powyższych wersach.

Z ciekawością i ukłonem L.G.

[Wszebor]

Leonie Gutner Bardzo dziękuje za poświęconą uwagę, będę się starał wprowadzać Twoje rady w moje pisanie.
Tylko nie wiem na ile mi się to uda.

Pozdrawiam.

[EdwardSkwarcan]

Popieram zdanie Leo

[skaranie boskie]

Poczytałem sugestie przedmówców i zdecydowanie się z nimi zgadzam.
Od siebie dodam, że sam temat na pewno fascynujący i wart opisywania. Dobrze, gdyby to samo dało się powiedzieć o sposobie opisania.

bólu istnienia,

Ból istnienia to - według mnie - koszmarek wyeksploatowany w poezji do granic absurdu, choć przyznaję, że i mnie się onegdaj przytrafiał.
Na pewno wart, by go zmyć strumieniem chłodnego

[Wszebor]

Skaranie boskie. Dziękuję bardzo za Twoją uwagę i słowo, nad sposobem pisania cały czas pracuję.

Ból istnienia to - według mnie - koszmarek wyeksploatowany w poezji do granic absurdu

Pewnie co do tego Masz rację, ale jak człowieka coś takiego złapie, to warto go czasem jak Sam napisałeś

zmyć strumieniem chłodnego

a nawet czymś bardziej krzepkim.

Pozdrawiam.