Oddech

[Leon Gutner]

Jeśli mnie pragniesz, zadowól mnie.


Rozbierz jedyną wolną chwilą
z gęstych ogrodów i ucieczek
wybaw
od stert złamanych przysiąg
nikt sam się z tego nie wyleczy

otwórz leciutko i szeroko
z zamkniętych wyrwij upodobań
wciskając w całość pewny spokój
pozwól ich żal przed nocą
schować

już opuściłaś dobrowolnie
język cieplejszy od pragnienia
nic nieznaczący bagaż wspomnień
ciągle podmieniam

zbierz trudną senność przed północą
rozłóż na sobie i dotykaj
trudno powiedzieć jak i po co
zrozumieć kiedy cicho
znikasz

oczyść z przewlekłych niedomówień
z nie oczekiwań nagłej zamiany
śladem na każdym dniu
nie umiem
roztrzaskać myśli zakochanych

odkryj co ciągle niepoznane
możesz w pragnieniach noc zanurzyć
lecz już
nie wezmę cię nad ranem
jak oddech

kilka chwil po burzy

[tabakiera]

Aj, Leonie, znowu smutno.
Melodyjnie, płynnie, ale powiedzieć, że to tekst melancholijny byłoby zbyt delikatnie.
To tekst pełen zbieranej przez lata rozpaczy, która wyraża się wyważoną melodią tęsknoty.

[Leon Gutner]

Rozpaczy ?
Nie - to raczej żal.
Ale żal to już ostatni etap jak brzmią mądre księgi więc to dobra droga.

Dziękuję Tab za czytanie i obecność.

Z uszanowaniem L.G.

[Leon Gutner]

Mam nadzieję że jest właśnie tak jak piszesz El . Krok po kroku , z dystansem.

Z podziękowaniem L.G.