i po świętach

[nienażarty]

Wciąż nie wiadomo; czy już po świętach,
czy może święta jeszcze trwają.
Nadal się modli w tv msza święta
a pośród jajek przykucnął zając.

Łącznie z dzieciarnią pośpimy dłużej,
nikt nie zakłóca w domu miru,
Amelka słówka musi powtórzyć,
Kamilek pyta: co to jest wirus?

Jakby ktoś święta wylał z naczynia,
zebrać z obrusa - się nie spieszy.
Cicho wsiąkają, by się zatrzymać;
w domowej pracy, w zabawach dzieci.

Przez skypa mama prowadzi lekcję.
Dom, zda się, zastygł w głuchej ścianie.
Życie rodzinne, świąteczne westchniesz;
każdy skupiony przy swym ekranie.

Babcia wraz z dziadkiem o czymś gadają,
jakby nie znali klawiatury.
Także wśród jajek przysypia zając.
Przedłużył święta wirus ponury.

Bidulek tatko wrzasnął na dziecko,
że mu papuci nie chce podać.
W tej bezczynności nie jest mu lekko
Od pliku zmartwień już boli głowa

Cztery litery uniósł z kanapy,
dziś nie przyniesie fajek dzieciak,
Więc się nawarczał i nasobaczył
zaciągnął sztacha – i złość mu przeszła.

A na obrusie wyschły już święta
niepostrzeżenie, bardzo cicho.
Rzodkiewka w kuble leży zwiędnięta,
po łapach Józio zarobił łychą.

Resztę sałatek dziadunio wyżarł,
ostatnie jajko zjadła Elka
i świąt już koniec, nie ma co gdybać,
zajączka schował ktoś do pudełka.

[Leon Gutner]

Fajnie płynie to wszystko.
Poczytałem z uśmiechem .

Uszanowanie L.G.

[nienażarty]

dzięki i o to szło
pozdrawiam