Chłopak z Aleppo

Wiadomość

mawo · #1 Post autor: **mawo** » 20 lut 2020, 08:54

Brązowy Perseusz z rzeźby Celliniego,
odkąd skrawki bomby zakwitły na bruku,
zamknął w sobie duszę chłopaka z Aleppo.

We Florencji świecą drobiny jasnego
tynku, który runął w Syrii, ktoś wył z bólu,
czy to był Perseusz z rzeźby Celliniego?

Miasto obrócone w gruz i pył poległo,
a tkanka domu pod grubą warstwą kurzu
chroni sztywne ciało chłopaka z Aleppo.

Świat zamyka oczy, nie chce widzieć tego,
co dzieje się w Syrii, pali się ze wstydu
Brązowy Perseusz – rzeźba Celliniego,

Zło się nie zatrzyma, chciwość zwieńczy dzieło,
wyskubie pomyślność para głodnych kruków,
Europa przemilczy śmierć chłopca z Aleppo.

Ołowiane kule wyłapuje heros,
rzuci je, skąd lecą, bez żadnych skrupułów,
brązowy Perseusz – rzeźba Celliniego,
co ma w sobie duszę chłopaka z Aleppo.

#2 Post autor: **Lucile** » 20 lut 2020, 09:56

A świat milczy, patrzy, a czasem przymyka oczy, bo przecież gra o swoje; to jest fortunę i władzę przynoszące interesy.

mawo · #3 Post autor: **mawo** » 25 lut 2020, 12:41

Dziękuję Lucile

#4 Post autor: **skaranie boskie** » 27 lut 2020, 21:13

Wojna zawsze jest złem, zawsze niesie ze sobą dramaty, krzywdę, cierpienie.
Ale ma też jedno nigdy nie cierpią z jej powodu ci, którzy ją wywołują i prowadzą.
Ten wiersz nie mówi o tych "nigdy" wprost, ale wydaje mi się, że między wersami jednak to przemyca.
I dobrze, może właśnie on okaże się panaceum na wszechogarniającą znieczulicę?
dziękuję Ci, mawo, za ten wiersz...