Jakoś

[Leon Gutner]

Wszystko poza nami lampy i lampeczki
klimat cichy senny dobry oddech rzeczy
zieleń liści paproć i dachowe okna
w ciemno żółto szarym więcej nas
nie spotkam

i nawet ten ogień co zapalał świece
na szklanym stoliku ćwiczył plan ucieczek
w waniliowym dymie powietrzem ogrzanym
zaczynam rozumieć jak
byliśmy sami

nowa noc nadchodzi ciemność z nią jak para
czas co się zaleca do tykań zegara
cieszy mnie ten spokój ta nuda i cisza
jutro będzie jutro dziś
przeżyjmy dzisiaj

pościeliłem łóżko przemęczonym wzrokiem
obejmuję talię poddaszowych okien
sennie kolorują białe ściany ledy

znów się da po tobie
smutek jakoś
przeżyć

[BerniM]

Piękny,rymowany wiersz..w sam raz na jesienną pogodę,taki nostalgiczny i oczywisty:)) dużo w nim spokoju i serdeczności

[Leon Gutner]

Leo dziękuje spokojnie i serdecznie za opinię i lekturę.

Z uszanowaniem L.G.

[Lucile]

Leonie, jak to u Ciebie; dopracowane, ba, niemalże dopieszczone w kunsztownym zapisie, ale ta fraza

czas co się zaleca do tykań zegara

wprost mnie zachwyciła, aż Ci jej ZAZDROSZCZĘ! Poczułam nieodpartą potrzebę wyartykułowania tego majuskułą.

[Leon Gutner]

Dziękuję za dostąpienie zaszczytu "dużych liter" w linijce.
I za czytanie oraz czas pędzony nad wierszem również dziękuję.

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Leonie, sukcesywnie czytam te zaszłości.
Nawet, jeśli nie zostawię śladu, wiedz, żem się zapoznał i zasłonił... milczeniem.
Bo in nie zawsze veritas siedzi...

[Leon Gutner]

Wierzę. I dziękuję.
I czerwonym toaszczę na sen.

Z uszanowaniem L.G.

[lczerwosz]

Taką cudną frazą można sie podzielić wszakże. Jak... Nie wymydli się.

[Leon Gutner]

Dziękuję El .

Leszku - podzielić się już nie da skoro została użyta ale można obdarzyć wieloma innymi z całą pewnością.

Z uszanowaniem L.G.

[lczerwosz]

Dzielenie do czytania nie do pisania