Niemiłość - Third

[Leon Gutner]

"Prawdziwa miłość to rozmowa, która trwa całe życie."


I tak spotkałaś mnie niemiłość
spojrzałaś z małej fotografii
w ogrodzie ciszy tak to było
potem na skrzynkę e- mail trafił
jak sobie na to pozwoliłem
że wszystko stało się prawdziwe

i nagle twoje na nas plany
za szczerą dobrą brałem wolę
jak szczeniak wierny zakochany
zgubiłem cały świat na moment
gdy porzucałaś mnie choć z żalem
nagle znów mogłem się odnaleźć

pustkę wypełniam przetęsknotą
i będę żalił się nieżalem
to wszystko robię tylko po to
żeby już resztę po nas spalić
wiedząc że nie da się na siłę
sam kiedyś kogoś zostawiłem

lecz już nie spotkam cię niemiłość
wiem jak wyglądasz znam na pamięć
to wszystko we mnie coś odkryło
wyczuję teraz kiedy skłamiesz
jeśli zagościsz w moich stronach
rozsądek szybko cię pokona

słyszę jak mówisz – tak kochałam
kto kochał przecież zawsze będzie
ty tak zwyczajnie mnie nie chciałaś
i dzisiaj ze mną tylko jesteś
w dźwiękach i plikach tak cyfrowa
resztki po tobie
właśnie chowam

[Gloinnen]

Świat milczy. Ciężka stalowa klepsydra.
W cyfrową pustkę uciekły miraże.
To wszystko? Weltschmerz, co ciemność rozrywa,
i strach, że nigdy nie będzie inaczej?

Poranki. Ostre smagnięcia przymrozków.
Nic więcej z obcej przestrzeni nie płynie.
Jeśli świętować – to tylko niepokój.
Jeśli uciekać – to w litość i w ciszę.

Lecz wiedz, że kiedyś przetoczą się cienie
przez kalejdoskop rozwścieczonych wspomnień.
Uwierzysz w ciepło nienazwane jeszcze,
a noc nadzieją otuli ci dłonie.

[Leon Gutner]

Dziękuje Glo .
Piękne trzy strofy . I ważne.

Z uszanowaniem L.G.