Kici, kici

[Marcin Sztelak]

Pan kotek był chory
i zdychał pod płotkiem.

Zawodowi kanibale piszą blogi
podróżnicze, serdecznie zapraszają
na herbatkę z herbatnikiem.

A słonie podobno zapominają, krążą
skołowane szukając szlaku i owoców
fermentacji.

Zabranianej przez niektóre religie,
odsądzane od czci, bo wiara przenosi
wprost do raju.

Oto jest fundament, na nim spocznie
zmęczony podróżnik w drodze
ku gwiazdom.
Żeby nie było – zero zaangażowania,
to tylko bajeczka, z martwym morałem.

I przyszedł pan doktor,
i oskórował koteczka.

[tabakiera]

Złośliwa ta bajeczka.
Człowiek zawsze szukał.
Gdzie szuka i co znajduje - zależy od technologii oraz możliwości.
Łatwo poczuć się ogłupiałym w obecnym nawale informacyjnym.
Tak dużo spraw do nas dochodzi, że zero zaangażowania.
Inaczej człowiek by zwariował.

Kici, kici - takie wabienie koteczka.
Żeby oskórować.

[mirek13]

Fajne to.
Niby czuć, że Twoje, a jakieś trochę inne.
I bardzo dobrze, że mam takie odczucie.
Dorka sprawę rozkminiła, to nie ma się co mądrzyć.
Nie pasuje mi trochę ostatni wers z "oskórować".
Nie dlatego, że mam coś przeciwko temu słowu, ale zaburza mi rytm czytania.
"I zarżnął koteczka", by mi pasiło.
Zarówno do całości, jak i do inwokacji

[gal.a]

Kici, kici bywa zwodnicze, lepiej poczekać na konkret, ale gdzie go szukać,
gdy fundamenty pożal się Boże?
Więc, jak napisała szara, pewnie lepiej sobie odpuścić.
Tylko szkoda koteczka, bo jakoś się w tym wszystkim zgubił.

I za Mirkiem powtórzę trochę inne i bardzo dobrze
chociaż początek trzeciej strofy jest jak pieczęć autorska