wiem

[Lejb Witoszyn]

żyjemy bez odpowiednich słów
nawet ty czujesz że jest pusto
wszystkie spojrzenia przed szereg
wypełniają jedynie skrawek dywanu

to historia współczesna która jutro
się skończy bez naszego udziału

widziałaś od samego początku
wszystkie emocje - wieniec przekleństw
jak na pożegnaniu lata i ognisk
kiedy nikt nie wybiega w przyszłość

kiedy mówiłem im o tym
potrafiłaś się przyczołgać
pod powiekę jak łza
tylko łzy
są tak ostrożne

[Marcin Sztelak]

Właściwie podobają mi się tylko dwie ostatnie, puentujące strofy...

Pozdrawiam.

[lczerwosz]

żyjemy bez odpowiednich słów
nawet ty czujesz że jest pusto
wszystkie spojrzenia przed szereg
wypełniają jedynie skrawek dywanu
<--cudne zestawienie bytu niematerialnego z realnym
to historia współczesna która jutro
się skończy bez naszego udziału<-- może być osobną złotą myślą, mottem dla filozoficznej książki

widziałaś od samego początku
wszystkie emocje - wieniec przekleństw <-- jak na pogrzebie skompromitowanego celebryty
jak na pożegnaniu lata i ognisk
kiedy nikt nie wybiega w przyszłość

kiedy mówiłem im o tym
potrafiłaś się przyczołgać
pod powiekę jak łza
tylko łzy
są tak ostrożne<--świetne

Kolejny świetny obraz opisany nie wprost, a jakże celnie

[eka]

Można odczytać dwojako, po pierwsze jak opis wygaszającej się relacji między mężczyzną a kobietą, ale mnie zatrzymały zaimki osobowe, ich funkcja.
My, ty, im - szczególnie ten ostatni.
Stąd pomyślałam, że to wiersz autotematyczny. O braku słów w poezji. Wiersz o niej i o poetach.

Piękny, osadzony w niebanalnych metaforach liryk.