Piaskownica noblistów

Wiadomość

point of view · #1 Post autor: **point of view** » 09 paź 2018, 12:13

Gdy drapieżne żaby zjadały się na oczach przedszkolaków,
okoliczne matki szamotały ostatnie prawdziwe włosy na głowach.

Zalewane potokami łez zmywających makijaż
godzinami tragicznie dzwoniły do przyjaciółek.

Tego się nie robi przy dzieciach – szeptały frustrując lusterka.

Dzieciakom zupełnie to nie przeszkadzało w szatkowaniu dżdżownic,
od wieków robiły doświadczenia w ukryciu.
Choć tym razem, dżdżownicom było ciut ciut za krótko.

A z resztą, kto dziś dba o zdanie pierścienic, - może tylko nobliści?

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 09 paź 2018, 15:56

point of view pisze: ↑
09 paź 2018, 12:13
Choć tym razem, dżdżownicom było ciut ciut za krótko.

To zdanie wtrąciło mnie w niepewność. Bo co za krótko dla dżdżownic?
Zbyt małe ich fragmenty dżdżownic aby z nich odrosły pełnowartościowe osobniki?
Swoją drogą, to właśnie na podstawie obserwacji inteligentnych zachować
pierścienic, Darwin uknuł swoją teorię ewolucyjną. A więc trzeba patrzeć
i mieć oczy otwarte, no a noblistów (choćby przyszłych) rzecz jasna obowiązuje to do potęgi.

Marcin Sztelak · #3 Post autor: **Marcin Sztelak** » 09 paź 2018, 16:40

W końcu świat jest ponoć wielką piaskownicą (pana B.?). Nie bardzo mi leży drugi wers, szczególnie szamotanie.

Pozdrawiam.