Mokradło.

[Karma]

Czasem cię przeglądam

się w tobie i wiem, że uśpienia
to tylko mrzonki.
Mogę chować stopy w spalone drewno,
a i tak mniej piecze.
Zupełnie jakbym nie odbiegł od futryn
dostatecznie zdyszany.
Jak gdybym wciąż miał wybór:
obejrzeć się albo węgiel.



Z cyklu: Dekada.
Sabat.

[tetu]

Czasem cię przeglądam

się w tobie

Tu mi zgrzyta Marcin i to dość mocno.
Zbędny ten zaimek w pierwszym wersie. Mam wrażenie, że Ci się przyplątał niepotrzebnie.
W tytule literówka Mokrad(l)o
wyb(o)r literówka.
Pewnie pisałeś z telefonu:)
Rażą mnie też trochę te dwie samogłoski na początku 5 wersu. Z pierwszej raczej można zrezygnować.
"jak gdybym" razy dwa.

Zupełnie jak gdybym nie odbiegł od futryn

W tym wersie zamiast tego spójnikowego jak gdybym, które podkreśliłam, użyłabym "jakbym" brzmi lepiej.

Co do samego tekstu Marcin, to mam wrażenie, że najbardziej boli to, że pod lir nie może urzeczywistnić tego co uśpione.
A może nie chce, może targają nim jakieś obawy?
Nawet chowanie stóp w spalonym drewnie piecze mniej, niż to co drzemie w środku.
Pomimo starań, by było inaczej, odbiegania od tych futryn, które imho są tutaj istotnym fundamentem tego co było/jest
nie da się niczego zapomnieć, nie da się uciec. Takie to demony.
Jakiż to wybór obejrzeć się, albo węgiel?
Pozornie żaden, bo po co się oglądać? trzeba iść do przodu. Węgiel, można potraktować tutaj jako motyw zguby (ale to już w odniesieniu do mojej interpretacji) więc tak naprawdę żadne wyjście, ale też jako niewykorzystany potencjał, co fajnie mi pasuje do jeszcze jednej interpretacji, która mi się tutaj nasuwa, a mianowicie, taki osobisty rozrachunek z samym sobą, a może nawet ze swoją twórczością?
Muszę zapoznać się z cyklem, może dowiem się coś więcej.
Na pewno jedynym słusznym wyborem jest nauczyć się z tym wszystkim żyć i za wszelką cenę iść do przodu, pozdrawiam.

[Karma]

Cały tekst opiera się na tych dwóch zaimkach. Są one najistotniejsze w tekście. U mnie rzadko bywają niepotrzebne słowa. Tym bardziej w tak krótkich tekstach. Co nie znaczy wcale, że musi się to podobać, broń boże. Jednak nic przypadkowego tu nie ma.

O Jezu wręcz, jak ja jestem za tym pierwszym wersem!

Co do reszty, odpowiem jutro. Padam na pysk

[Marcin Sztelak]

Jak dla mnie cię - się to bardzo dobry i przemyślany zabieg. Natomiast jak gdybym zgrzyta mi przy czytaniu, chociaż to też ciekawy zabieg.

Pozdrawiam.

[Karma]

Rzeczywiscie, jedno można śmiało zamienić na jakbym.
Jest lżej, a ugi wers pozostaje długi. Dzięki za czytanie

[eka]

Czasem cię przeglądam

się w tobie i wiem, że uśpienia
to tylko mrzonki.

Czasem oglądając siebie
w tobie się przeglądam i wiem, że uśpienia
(...)

O to chodzi? Piszesz o oglądaniu siebie w innym swoim ja, mam wrażenie, że w tym poecie z dekady. Przecież zmieniałeś nicki, i zapewne każdy odzwierciedlał innego Marcina na pewnym etapie życia i pisania.
Sabat to jeden z Twoich nicków?
Czy to mylny trop, a peel przegląda się w zupełnie innej, bliskiej, znaczącej osobie.
Dopóki wątpliwość nie zostanie usunięta, reszta metafor może poczekać.

[Karma]

Sabat, to pierwszy nick Jagody.

[Karma]

Bo to chyba czasem mylnie kojarzone z jakimś nickiem kolejnym jest. Jagoda. Podkreślam to za każdym razem. To zupełnie inna osoba. Dlatego tak o Niej piszę.

[eka]

Druga osobowość w Tobie? Szalenie interesująca opcja i mocno intymna, poczytam więc tylko.

[Karma]

Przecież od zawsze to podkreślam. Do Ciebie w szczególności, na początku. Nie rozumiem zatem zdziwienia. To nie żadne hobby, czy zabijanie czasu. To moje pisanie.