"każdy umiera w samotności" H. Fallada

[zimny grog]

jak myślisz człowieku drogi.
funeral march fryderyka esz czy też amadeusza em
oprócz niespokojnej linii melodycznej ma inne moce.

powiedzmy że.

wyrównuje wyboisty dukt przez zagajnik chwalebnych
i niechwalebnych uczynków. zaniechań.
odchudza pulchne życie wewnętrzne
odmraża chłody spojrzeń.

a może oczyszcza grudkę ziemi ze starego lepiszcza.
zmienia w proch do nowego wzięcia.

zagrany w tonacji pięciokreślnej otwiera
przestrzenie nadjaźni.
w subkontrze penetruje ciemne pokłady zapomnianych
zachcianek.
przegranych na starcie miłostek.

jak myślisz człowieku końcowej drogi
siedemdziesiąty siódmy takt to pożegnanie horyzontu.
ostatniego przechodnia.