Filary Leny

[AS...]

drugie przeznaczenie jest nieruchome
jak księżyc odbity w wodzie

daje światło prawdziwe
chociaż jest tylko iluzją



to instynkt każe mi odchodzić
kiedy niebo pogodne
poznaję swój czas

z tymi
dla których jego upływ nie ma już znaczenia
trwanie staje się katedrą

a rzeki zawsze będą pełne









https://www.youtube.com/watch?v=qVKW7ovcJoE

[biegnąca po fali]

[eka]

Drugie przeznaczenie (w kursywie) to śmierć?

Dwie zwrotki nawiązują do motta, podmiot spokojny, gotowy na to drugie przeznaczenie.
Piękno przyrody, sacrum rzeczywistości, której nie ubędzie, kiedy przeminiemy.



Btw, czemu akurat filary Leny? Bliżej z nich?
Przełom Dunajca - o wiele bardziej zachęca.

[AS...]

Ewuś


przezacna Eko
Luci się nie obrazi - mam nadzieję - jeśli tu pogadamy dalej o indywidualnym odbiorze sztuki;
mało to skromne, ale niech będzie - na przykładzie mojego tekstu;
nie raz zadawałem sobie pytanie, dla kogo ja właściwie piszę?
kto to przeczyta? kto to poczuje?
czy piękno gór pojmie ktoś, kto zawsze żył na równinach?

pisząc wiersz o górach nie mam szans na zrozumienie u ludzi z nizin
i jako autor jestem tego w pełni świadomy;
czasami dziwię się, że ktoś w ogóle czyta to, co wstawiam...

niewielu ludzi kieruje się w życiu instynktem, a tak jest wtedy, kiedy wszystko w życiu zawiedzie;
autorytety, własna wiedza, mądrość i doświadczenie, wiara, zaufanie i nadzieje;
a jednak oni trwają - wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi - z powodu drugiego przeznaczenia;
to dla nich jest ten wiersz

nie ma tu takich? nic straconego; kiedy się odnajdą, wrócą, żeby poczytać

PS
jako kajakarz górski zaliczyłem Przełom Dunajca wiele razy;
najdłuższy mój spływ Dunajcem odbył się na trasie Nowy Targ - Nowy Sącz;
pływałem także po Sanie, Skawie, Rabie, Nidzie i Pilicy;
ale Lenie bym nie podskoczył; byle wiatr spiętrza jej fale do wysokości 3m
a są miejsca takie, że z jednego brzegu nie widać drugiego;
Filary Leny leżą na terenie parku narodowego w pobliżu Lenska;
wracam tam jutro;
czy na innych filary nie robią wrażenia? nie wiem;
na mnie zrobiły ogromne; tu wstawiam jeszcze jeden link

https://www.youtube.com/watch?v=qI47S8WY1po

[eka]

nie raz zadawałem sobie pytanie, dla kogo ja właściwie piszę?

Dla siebie - ja. Czasami dodatkowo do konkretnego adresata.

kto to przeczyta?

Konkret w sygnowanych nickiem komentarzach:)

kto to poczuje?

Też z komentarzy, tyle że tak mało osób lubi o tym informować:(
Można odnośnie czucia być pesymistą lub optymistą, no i realnie oceniać swoje możliwości.

niewielu ludzi kieruje się w życiu instynktem,

W sytuacji zagrożenia zdecydowana większość.

kiedy wszystko w życiu zawiedzie;
autorytety, własna wiedza, mądrość i doświadczenie, wiara, zaufanie i nadzieje;
a jednak oni trwają - wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi - z powodu drugiego przeznaczenia;
to dla nich jest ten wiersz

No to nie dla mnie ów:)

Pozdrawiam i życzę wspaniałej Podróży, AS...ie.

[AS...]

zacna Eko
z Twoich sugestii wynika, że nie ma żadnych problemów z indywidualnym odbiorem sztuki;
pociesza mnie to

bo wychodzisz z założenia, że w ostateczności sam przeczytam swój tekst i będzie ok
ale problem w tym, że ja ich nie cierpię

dzięki za życzenia

w swoich zamiarach miałem dwa przeznaczenia: USA i Rosję;
podróż do Stanów była nieudana; Syberia wynagradza mnie za to w dwójnasób;
gdybym przewidział, że Jakucja oczaruje mnie aż tak, inaczej przygotowałbym się do wyjazdu;
niedługo będę musiał wracać, a zgryz jest taki, że nie wiem czy po raz drugi dostanę wizę...
świat jest piękny
i może nie całkiem "nie dla Ciebie jest ów tekst", bo jakoś go w końcu przełknęłaś
popijając co wers indywidualnym odbiorem

serdeczne pozdrowienia

[Lucile]

Asie, cieszę się, że wątek - Indywidualny odbiór sztuki - znalazł kontynuację także pod Twoim wierszem o pięknej i groźnej rzece Lenie. Ot, znowu kobiece imię.
Obejrzałam załączony film – zrobił na mnie ogromne wrażenie.
Filary Leny – jak strzeliste, nieba sięgające gotyckie katedry. A to największy i najzdolniejszy Twórca – Natura uczyniła te cuda. Nic dziwnego, że miałeś skojarzenia z „Filarami Ziemi”. Masz rację, po obejrzeniu załączonego linku, takowe się samo nasuwa.
Zazdroszczę, że możesz je osobiście podziwiać - ich ogrom, piękno, majestat - i w wierszu przekazać emocje, jakie niewątpliwie wzbudzają.

Pozdrawiam
L

[eka]

bo jakoś go w końcu przełknęłaś
popijając co wers indywidualnym odbiorem

Nie wbijaj mnie w przerażenie, AS...ie, naprawdę sądzisz, że jest zbiorowy odbiór sztuki?:)

[AS...]

szanowna Lucy
temat nie jest nowy; moje pierwsze spotkanie z niemniej szanowną Eką
zaczęło się od awantury o desygnaty;
zagadnienie warte jest świeczki i przemyśleń...
i pewnie nie raz pogadamy o odbiorze sztuki

zacna Eko
a teatr? kino? koncerty na stadionach? mecze piłki nożnej?
tłumy na wystawie terakotowej armii?
zbiorowa histeria i zbiorowa panika?
nawet w necie znajdujemy utwory liczone w grubych milionach wejść np
https://www.youtube.com/watch?v=VEpMj-tqixs
(bardzo piękny tekst)
z drugiej strony jest jak jest...
choć zdecydowanie twierdzę, że ludzi łączą wspólne pasje i przeżycia;
nawet ci, których dotknęły jakieś obiektywne zdarzenia
łączą się w grupy i stowarzyszenia...
a gdzieś tam, na boku istnieje problem wrażliwości...
może tam trzeba szukać odpowiedzi?

pozdrawiam Was serdecznie

[eka]

Coś w tym jest, emocje ze wspólnego pnia Pani Ewolucji. Również dorobku tworzonej kultury, te wszystkie prawa, obyczaje, mody, manipulacje...
Mają wpływ, aż dziw że indywidualny odbiór istnieje:)

Wiesz AS...ie, na szczęście ludzi przed totalną jednolitością broni potrzeba zaznaczenia swej odrębności, prawda?:)

(A jakaż to była awantura o desygnaty?)