Życie poety

Wiadomość

Toyer · #1 Post autor: **Toyer** » 12 sty 2025, 15:42

Los poety to ciągły krzyk
przeplatany szeptem
raz miły nieraz zły
przepołowiony grzechem

życie poety to kochanie
śmiech radość uśmiech
przeplatane odtrąceniem
dni łaskawe oraz pech

wiara jak ogromna góra
deszcze łez śniegi nadziei
morze zwątpienia
uczucia nie po kolei
wzloty do samego Nieba
czyścowe cierpienia
męki duszy z piekła
mgliste zadowolenia

słowa jak głazy ciężkie
łaskotanie piórkiem
sprzeczne istnienie
kłócenie się z życiem

ubieranie skrzydeł
czystość duszy
w locie pocieszanie
gonitwa myśli

trudno być poetą
odludkiem świata
nieustannie spadając
karmić słowami wiersza

zimny grog · #2 Post autor: **zimny grog** » 12 sty 2025, 17:01

jakby ciut zbyt patetyczny. współczesne poety takie bardziej przyziemne są

Toyer · #3 Post autor: **Toyer** » 12 sty 2025, 17:03

Poetów jest tylu że część żyć może poza Ziemią

zimny grog · #4 Post autor: **zimny grog** » 12 sty 2025, 17:13

Toyer pisze: ↑
12 sty 2025, 17:03
Poetów jest tylu że część żyć może poza Ziemią

teoretycznie tak, pod warunkiem że ma dostęp do tlenu

i kanapki z żółtym serem. z drugiej strony jak poza ziemskim polem to w jakimś innym wymiarze. ale wtedy tutejsze plenery będą mu obce, a jego przesłanie nas nie porazi. ech bez pół litra nie rozbieriosz.