Sen na uwięzi

Wiadomość

Gajka · #1 Post autor: **Gajka** » 12 sty 2025, 00:57

o zmierzchu w szarej strukturze
buszują neurony
światło ulicznych lamp
jednym haustem
pochłania kolejny dzień

w rytmie kosmicznej symfonii
trwa bal glejów
których nie dotknął sen
i słów
co prężą się jak struny

wpatrzona w planety
czuję jak czas
rozpływa się w nieskończoność

04.01.2025 r.

Krokus · #2 Post autor: **Krokus** » 12 sty 2025, 21:01

No fajny wierszyk, jest tu ten mały świat i wielki, no i czas, płynący, rozpływający się, nie kończący się, do czasu...

Gajka · #3 Post autor: **Gajka** » 14 sty 2025, 15:47

Krokus pisze: ↑
12 sty 2025, 21:01
No fajny wierszyk, jest tu ten mały świat i wielki, no i czas, płynący, rozpływający się, nie kończący się, do czasu...

Krokus
Bardzo dziękuję za komentarz i pozdrawiam

#4 Post autor: **eka** » 15 sty 2025, 14:15

Ciekawe, dotyk nieskończoności zawdzięczamy wyłącznie pracy neuronów?
Klimatyczny mix naukowo-refleksyjny, udany wiersz! Zatrzymał.

:kofe:

Gajka · #5 Post autor: **Gajka** » 16 sty 2025, 13:55

eka pisze: ↑
15 sty 2025, 14:15
Ciekawe, dotyk nieskończoności zawdzięczamy wyłącznie pracy neuronów?
Klimatyczny mix naukowo-refleksyjny, udany wiersz! Zatrzymał.

Cóż wart byłby świat bez neuronów hmm....
Dzięki zdolnościom neuronów jak: przetwarzanie, przekazywanie impulsów nerwowych itp. odczuwamy ból, widzimy, mówimy, słyszymy, piszemy i itp...możemy sobie pośpiewać jak nas coś szczególnie wzruszy

Czyli ujmując rzecz krótko:
gdyby nie te neurony
nasz świat byłby skończony.

Ekuś dzięki za komentarz i dołączam pozdrowionka

#6 Post autor: **eka** » 18 sty 2025, 17:03

Dobre!

Gajka · #7 Post autor: **Gajka** » 25 sty 2025, 13:23

eka pisze: ↑
18 sty 2025, 17:03
Dobre!