czerwona sukienka

[biegnąca po fali]

powiesił się
mówią taki młody
szkoda go i dzieci
miał żonę
czy źle mu było że pił
czy pił bo źle się działo w jego głowie

żona w czerwonej sukience
przyszła na pogrzeb
i usta czerwone miała
i ani jednej łzy
tylko dzieci tuliła
jak wtedy kiedy żył
obok
z butelką w kieszeni
pod głową
na wypadek gdyby sen źle się potoczył
i z brzękiem w dzień wpadł
skacowany że nic tylko go zapić

byle szybko byle jak
kochał i rozdawał nasienie
na łapu cap
wziął sznur
o czym myślał gdy zakładał pętlę
na tyle istnień się zdał
na belkę
czy radę mu da
czy on ma cięższą rękę

utrzymała
choć wierzgał i drgał
ciało żona odcięła
nożem kuchennym
tym od krojenia chleba
leżał na stole jeszcze po śniadaniu

był w niej spokój
nie było żalu

[eka]

Postawiłaś na mocny akcent kolorystyczny. Czerwona sukienka - symbol atrakcyjnej seksualności - w kontrze do zwyczajowej czerni ubiorów żałobników.
Podła ona, podła żona.
Czyżby? A może chciała pokazać, jak mocno go kocha? Pomimo śmierci i zadanego jej bólu?
Chyba nie, to raczej próba zdystansowania się, pokazania jak obcym, mało istotnym jest/był dla niej ojciec jej dzieci.
Potrafisz zainteresować, Ewa.

[biegnąca po fali]

Dziękuję, Ewo:)