gdzie jesteś Marianno

[biegnąca po fali]

z pogrzebu babci
najwyraźniej pamiętam smak rozgotowanych parówek z ketchupem
siedziałam u cioci na kolanach
i zajadałyśmy się tymi parówkami
w prawym rogu kuchni
prawie nieruchome
w stosunku do uwijających się
przy piecu kucharek

pamiętam też dotkliwe poczucie braku miejsca
dom był pełen obcych ludzi
siedzieli na krzesłach kanapach
jedli
gdzieś wychodzili
jakaś starsza pani wcisnęła mi w dłoń
pieniądze na cukierki
była zima
miałam na sobie golf
a znienawidzone rajtuzy gryzły mnie w nogi

parówki z ketchupem

i to że nigdzie nie było babci
wszyscy mówili że odeszła
nie umiałam tego zrozumieć
do dziś nie potrafię
i nie wiem dokąd wtedy poszła

wiem za to że się zasiedziała
nie ma jej już ponad trzydzieści lat
kolejny styczeń

nie ma jej

są za to książki które mi czytała
i kilka słów nagranych na kasecie magnetofonowej

nie wiem tylko czy magnetofon działa
nieważne
i bez tego słyszę jej głos

[tabakiera]

gdzieś wychodzili
jakaś starsza pani wcisnęła mi w dłoń
pieniądze na cukierki

- darowałabym sobie "gdzieś" i "jakaś", to wynika z treści, fantastycznie oddajesz poczucie tłoku, zagubienia i osamotnienia i bez tych słów.

Pierwsza strofa super, puenta również.
Może trochę gadulstwa w środku ( wyodrębnione w jednym wersie parówki, o których była już mowa mi zgrzytnęły - i tak były już mocno podkreślone, a po raz drugi ten wers z niczym się nie łączy, nie widzę tu przerzutni), ale z drugiej strony - czasem trzeba pogadać, by coś z wierszem przegadać. No i super, że koncentrujesz się na doznaniach dziecka, szczegółach tylko tego dziecka dotyczących. Właśnie to nadaje klimatu, wprowadza w prawdziwe i naturalne emocje.

[eka]

Hm... widziałabym tę historię w innym rodzaju, epickim.

[Krystyna Morawska]

W prostych słowach o szczególnym wydarzeniu/emocjach. Świetny przekaz - brawo!

[Marcin Sztelak]

Ludzie odchodzą a jednak pozostają, w nas. Bardzo dobry wiersz i faktycznie chyba lepiej bez gdzieś i jakaś.

[mirek13]

Masz dziecko talent, choć faktycznie czasami gadasz za dużo.

[biegnąca po fali]

Tabakiero, Marcinie - się poprawi. Dziękuję.

Ewo - myślałam i tym. Może kiedyś się skuszę. Dziękuję.

Krystyno - bardzo dziękuję.

Mirku - ważę każde słowo. Naprawdę :P
Dziękuję.