Rok minus pierwszy

[Marcin Sztelak]

Jesień ma zapach spalonych książek,
zwiniętych ogniem w trzaskającej ciszy,
która przekuła bębenki wyznawcom,
najprostszych rozwiązań.

Tymczasem licznik się cofnął
poza skalę, żyjemy poniżej
zera, absolutnie pozbawieni
światłocienia.

Nawet nie wiemy czy w przestrzeni
nadal istnieją punkty orientacyjne.
Może wszytko jest małym okienkiem,
do którego uparcie zerka księżyc,
ulepiony z kawałka sera.

W końcu go zjemy, zapadnie ciemność,
zaczniemy od nowa, z pasją
popełniając te same błędy.

[eka]

która przekuła bębenki wyznawcą,

Chyba wyznawcom, bo cisza te bębenki przekuła, a nie jakiś wyznawca czegoś tam.