Butwienie

[Marcin Sztelak]

Poszły na śmietnik
Słowackie i Mickiewicze, Żeromskie i Prusy,
wartość zdecydowanie poniżej
ceny papieru toaletowego.

Nie ma to znaczenia
od kiedy zbieram nakrętki
słoików twist - off.
Mam już trzy sztuki i czwartą
na oku.

Pod piracką przepaską, niestety
bez butelki rumu.
Płynę więc samotnie,
a szkarłupnie namiętnie niszczą stępkę.

Stopa wody pod kilem, osiadam
na kuchennej mieliźnie, wybrzuszenie
podłogi tworzy panelową łachę,
tuż obok bezludnej wyspy stołu.

Na nim cerata z mapą skarbu,
który też wyniosłem na śmietnik,
rozwiał go wiatr na cztery strony
wysypiska.

Tu ostatecznie zamieszkam,
zagrzebany po uszy w niepotrzebnych
przedmiotach, zasnę
aby obudzić się po drugiej stronie.

Siedmiu mórz albo okładki,
tak czy inaczej kompletnie spróchniały
rozpadnę się pod stopami
brudnych dzieci bawiących się w berka.

[Alek Osiński]

Podoba mi się ten "podróżniczy" wiersz. Los jaki jest - każdy widzi, za to ile śmietników można wcześniej zwiedzić!

[eka]

No jeżeli takie nazwiska, w sensie książek, są poniżej ceny rolki paieru toaletowego, to po kij martwić się o tzw. popularność, poczytność, renomę, czyli mocne zaistnienie w literaturze?! Bez sensu, czasy takie nastały i już. Olać perspektywy i nie wyprowadzać się. Butwienie, patrząc z perspektywy wieczności, wszystkiego dotyka.

Płynie ten wiersz, bardzo mi się podoba.