Ogłabia.

[Karma]

I jest ta złość, która pojawia się znikąd,
– znienacka –
złość, co łamie kości i powoduje implozje.
Że dłonie stają się sejsmiczne na wskroś,
zamieniając drzewa w trociny.
Wypychasz nimi głowę, ramiona,
podbrzusze staje się żyzne i zmokłe,
a one kiełkują, drapiąc.
I jest ta złość, co nie należy do ciebie,
a przylega tak jakby,
zaczyna się od myśli, że mógłbyś być
z kimś innym.








Ostatnie dni grudnia, TEGO roku.
Marcin Lenartowicz
Z cykku: Detoks.

[eka]

Zazdrosna Jagoda do Marcina? Sorry : )

Dobry wiersz.
Tytuł dziwny: ograbia z celowo zmienioną literką?
Ciekawa metaforyka, a najbardziej te sejsmiczne dłonie.

[Karma]

Już daj spokój z tą Jagoda.
W innym miejscu, osobnik znany zarówno tobie zapewne - zarzuca mi zawsze ukryte skłonności, do utożsamiania się jako kobieta, jak to modne teraz i na czasie.
Że robię w konia biednego czytelnika, bo on myśli, że to o miłości do kobiety, a ja sam owszem - ale miłości własnej. Haha. Kabaret.

Jagoda dawno już śpi. Już jej nie potrzebuję, więc wycofała się i został sam Marcin. Marcin - inna kobieta, ale już spoza mojej głowy. Pożarła wszystkie inne, które były dotychczas. Nawet JĄ.

Eh

[Karma]

A co do tytułu, to równie dobrze można z ogładą kojarzyć

[Jana]

Wiersz działa na wyobraźnie, nie wiem co więcej napisać bo w zależności od tego kto pisze - czy pan czy pani wiersz będzie miał inny odbiór.
Niestety nie rozkminiłam tego. Przydałoby się to jakoś wyprostować. Jest to denerwujące. Mam wrażenie,że chaos w życiu i zaplatanie przekłada się na forum.
Pozdrawiam Noworocznie.

[Karma]

Ale czego nie rozkminilas, jaki chaos?

[Marcin Sztelak]

Dla mnie bardzo dobry, ciekawy wiersz, mimo, a może dzięki, pewnej dozie enigmatyczności.

[Karma]

Dzięki

[eka]

Już daj spokój z tą Jagoda.
W innym miejscu, osobnik znany zarówno tobie zapewne - zarzuca mi zawsze ukryte skłonności, do utożsamiania się jako kobieta, jak to modne teraz i na czasie.
Że robię w konia biednego czytelnika, bo on myśli, że to o miłości do kobiety, a ja sam owszem - ale miłości własnej. Haha. Kabaret.

Jagoda dawno już śpi. Już jej nie potrzebuję, więc wycofała się i został sam Marcin. Marcin - inna kobieta, ale już spoza mojej głowy. Pożarła wszystkie inne, które były dotychczas. Nawet JĄ.

Eh

Dzięki za wyjaśnienie, ale, zauważ, ma wypowiedź jest w kategorii: żart, za który przeprosiłam : )


_____________________________________________

I jest ta złość, która pojawia się znikąd,
– znienacka –
złość, co łamie kości i powoduje implozje.
Że dłonie stają się sejsmiczne na wskroś,
zamieniając drzewa w trociny.
Wypychasz nimi głowę, ramiona,
podbrzusze staje się żyzne i zmokłe,
a one kiełkują, drapiąc.


I jest ta złość, co nie należy do ciebie,
a przylega tak jakby,
zaczyna się od myśli, że mógłbyś być
z kimś innym.

____________________

Mamy dwa podmioty liryczne, nie wiem, czy ktoś zauważył, więc dzielę się odkryciem

Co do ogłady... no nie, dostosowanie wymaga jeszcze jednej czynności: wywalenia "i", więc się nie spieraj.

Ograbia drugi żeński podmiot tę głowę pierwszego. Kanibalka normalnie, skoro:

Pożarła wszystkie inne, które były dotychczas. Nawet JĄ.

[Karma]

Oj, daj spokój już