Oczarowanie

[Krystyna Morawska]

Widziałam zielone fale zorzy
i białą, polarną sowę. Mówisz,
że każda pora roku ma swoje
niepowtarzalne odgłosy.

Tak, to prawda.
Gdy obcujesz z wielkością świata,
nie znasz spokoju, ani umiaru.

Jest takie piękno, które boli,
nie ma potrzeby głośno o tym mówić.
Wystarczy pejzaż różowej poświaty
nad wiecznym miastem, które
spogląda na nas z góry.

Otwarta przestrzeń oddycha muzyką.
Jestem Alicją w krainie czarów,
chociaż nie w pełni i nie zawsze.

[Toyer]

Sowa to symbol mądrości - wiersz jest mądry - każda pora roku jest pełna miłości - miłości przez która odkrywa się prawdy - piękno nigdy nie boli - chociaż czasem wywołuje łzy - czary Alicji działają na ludzi - chociaż nie w pełni - i nie zawsze - chociaż zawsze pełnie - i w chwili każdej

Pozdrawiam serdecznie

[tabakiera]

Istotnie oczarowanie, o którym piszesz wprost, zwracając się też do odbiorcy/ adresata/ partnera w dyskusji.
Być Alicją nie w pełni może lepiej, niż w pełni, gdy wziąć pod uwagę pełnię księżyca.

A na poważnie - nie damy rady przenieść się w bajkowy świat, ale możemy go musnąć, chociażby poprzez podziwianie pięknych zjawisk i okolic.

[Mchuszmer]

Witaj:) Nie da się wszystkiego poznać, poczuć, wyłapać, do głębi przyswoić, oswoić uważnością. Przeładowujwmy się, a świat zawsze oferuje więcej i niewzruszenie obywa się bez podziwiającego. Przyjemny liryk.

[Krystyna Morawska]

Toyer,

Bardzo dziękuję za obszerny komentarz i ciepłe słowa. Pozdrawiam serdecznie.

[Krystyna Morawska]

Mchuszmer,
Dziękuję za przyjemny liryk

[Krystyna Morawska]

tabakiera,
Przyszłam trochę nieśmiało i na paluszkach. Obserwowałam ten portal - nie będzie lekko, ale nikt nie obiecywał, że będzie. Dziękuję za pochylenie się nad wierszem.

[eka]

Prawdziwe Piękno musi zawierać wszystko, ból też. Dobry wiersz, Krystyno.

Witamy na Ósmym

[eka]

Dopisek. Zachwyt nad światem to nagroda od niego, rekompensata za całe zło.
Relatywizm się kłania.

[Krystyna Morawska]

Dziękuję eka - moja radość podwójnie rośnie.