Balonik

[Toyer]

Spuszczam z siebie cierpienie i smutek
jak balonik się pomniejsza
taki osiągam skutek
gdy zamykam je w wersach

dosyć wysoko poszybował
targany wiatrem niepewności
teraz będzie się pomniejszał
bo zrobiłem w nim dziurki

ciężko było go złapać
teraz jest już w rękach
będzie się zmniejszać
od dziurek w mękach

ukłucia są mikroskopijne
jest coraz mniejszy i mniejszy
gdy skończę ten wiersz zniknie
a ja będę pogodniejszy

nie mogę doczekać się puenty
wraz z nią odejdą smutki
więc zaraz wiersz będzie zamknięty
a ja stanę się wesolutki

to już jest czas ta pora
wyleciał z niego smutek i cierpienie
balonik teraz bez powietrza
a ja kończę tym zdaniem

na baloniki smutku pomaga pisanie

[tabakiera]

Dziurki w mękach?
A z balonikami to nie jest czasem tak, że pękają z hukiem od jednej małej dziurki?

Już po wakacjach. Toyer?

[Toyer]

Zmniejszać się będzie w mękach a nie dziurki w mękach

Nie jestem fizykiem ale wydaje mi się jakby zrobić mikro igłą mikro dziurkę powiedzmy na nanominimetr lub mniej to nie powinien pęknąć

Tak już po wakacjach

[eka]

No cóż, już tak jest, że poeci smutki wypuszczają wysoko, nad siebie.
Znalazłeś sposób