Kurara na śniadanie

[Marcin Sztelak]

Sny trawią pościel
żywym ogniem, więc miska zimnej wody
i mydło na przekąskę.

Początek innego stanu świadomości,
płynę do kuchni przez wzburzoną
podłogę. Kapci szkoda, całe mokre.

W lodówce nieodkryta przestrzeń,
pełna burz, a pioruny biją
w pokład stołu i zapomniany maszt
krzesła.

Ostatnia kromka chleba na ostatnim
brzegu. Bez szalupy poza zasięgiem
spragnionych trzewi.

Nieumyte szklanki wieszczą klęskę,
ale byle do piątku. Titanic przybędzie
z pomocą, na pewno.

Szczególnie że góra lodowa
wyemigrowała z braku perspektywy.
Będzie pięknie, tymczasem odpalam
radio, szaleńczy taniec w rytm wiadomości.

Wiem jedno, za drzwiami czyha
rzeczywistość. Nie przebrnę przez dzisiaj
bez kawałka sera prosto z księżyca.

Niestety pora nowiu,
schronię się w szafie pełnej szkieletów.
Dla niepoznaki ściskając w dłoni
pustą butelkę doczekam.

Kuszących perspektywy na lepsze jutro.

[Gloinnen]

Poniedziałek rano, i wszystko jasne.

Pozdrawiam,
Glo.

[Alek Osiński]

Ten tekst przypomniał mi pewien upojny rok jaki przemieszkałem kiedyś
w suterenie na wrocławskim Sępolnie w towarzystwie medialnym
niezawodnego radiomagnetofonu marki Kasprzak. Co to były za piękne dni.
Miewałem wtedy podobne stany. Dzięki za sentymentalną podróż.

https://www.youtube.com/watch?v=6dBt3mJtgJc