Przyimek.

[Karma]

Wciąż puchł palonymi deskami,
kiedy opadł na zeschnieta trawę, nieopodal pierwszej gwiazdy.
Za sobą wciąż słyszał śmiech i wrzask,
zza pleców dobiegały do niego kolejne dreszcze,
które prosto po nogach, przez palce - docierały jakoś do krużganku.

Przewrócił się na bok, rozłożył ręce żeby jak największa powierzchnia ciała,
miała styczność z pierwotną materią planet i układów,
które dotychczas przychodziło mu zbyć lekkim skinieniem.
Zmęczenie powoli brało górę nad rozsądkiem, więc tylko porastał.
Minęło pół nocy i kolejny dzień, zanim oparł się jakoś grawitacji
i pokonał centymetr, dwa, a potem skok do studni z wieżowca za rogiem.
I z powrotem.

Nikt go nie gonił, nie szukał.

Przeturlał się pod dom i zajrzał przez okno.
Przez dziurę w ścianie, z której oglądał bez, teraz stający się więcej niż drzewem.








Marzec, 2022.

[tabakiera]

Dla mnie bez stający się bez niego bardziej niż drzewem podkreśla, jak bardzo niepotrzebnym okazał się przyimek, który nie jest rzeczą ani osobą, ale twardo przy rzeczach i osobach stoi, a w zasadzie stał.

Puchł palonymi deskami - tylko duma Nerona może mi się tu nasunąć.

Zapewne za bardzo idę po łańcuszku logiki i znowu się okaże, że pudło, a z Neronem to naprawdę luźne skojarzenie w obliczu oksymoronu.

miała styczność z pierwotną materia planet i układów,

- chyba materią

Efektowny wiersz.

[Karma]

Przyimek, przydomek.

Ważne, żeby oprócz efektowności, był również efektywny.
Tak wiele słów leży niemal obok siebie - na sobie - że czasem nie wiadomo, gdzie jest ta granica.

A jak się spalisz między tymi deskami, to też puchniesz.
Bablujesz się.

[eka]

Przyimek - bez niego niemożliwe zaznaczenie przemieszczania się czegokolwiek/kogokolwiek w czasie i przestrzeni.
Na północ, przed zachodem, zza węgła, miedzy deskami, pod kamieniem, obok drzewa, w dziupli, nad głowami, z tobą...
Zawsze stoi dzielnie przy imieniu, przy faktach.
Nieefektowny, a jakże efektywny.

[Karma]

I jak się ma przy tym wszystkim biedny bez?

[eka]

no niestety, przyimek - bez - (zresztą jak każdy przyimek) jest wyrazem niesamodzielności. Potrzebuje konkretnego desygnatu, czyli pracy naszej wyobraźni.
Ale bez bzu wiosna jest niepełna : )

[Karma]