zasiedziałe

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 24 wrz 2021, 23:16

schowała świt
lecz nie pamięta czy to była szafa
czy jakieś pudło
łatwopalne jak warkocz
starannie pleciony przez matkę

tyle lat przeleżał na strychu
i nie posiwiał
czarny niby heban
zaraz nabierze koloru ognia

czas po sobie posprzątać
posegregować słowa alfabetycznie
a myśli kolorami

miłości pozwolić odejść
otworzyć okno jak dla duszy

szeroko
tak by poczuła wiatr
który właśnie ustał

Karma · #2 Post autor: **Karma** » 25 wrz 2021, 08:10

A to ładne.
Szczególnie ten alfabet i kolory mi przypadły do gustu.

Marcin Sztelak · #3 Post autor: **Marcin Sztelak** » 26 wrz 2021, 17:30

Bardzo dobry lliryk.
Pozdrawiam.

biegnąca po fali · #4 Post autor: **biegnąca po fali** » 26 wrz 2021, 23:12

Pięknie dziękuję obydwu Marcinom.
Pozdrawiam:)

#5 Post autor: **eka** » 02 paź 2021, 08:13

Taka moc "zasiedziałego" - a podmiot chce by odszedł?
Bardzo dobry wiersz, przemówił.

:kofe: