domino z kości

[WHITE RAVEN]

zapadła dziura na psim polu
ja z humorem grabarza
dokonuje duchowej ablucji
w strzępach mam zmierzch i świt


grzeczne przepraszam
na cmentarzu dnia i nocy
wkurzają mnie żyły na wierzchu
wolę blask kości

nie szeptaj mi więc do ucha
bo jeszcze połknę kłamstwo
a nie rozejdzie się po kościach
jeszcze zaboli
co wtedy?

[tabakiera]

W tytule dostrzegam ogromny potencjał, zapowiadający mroczny, turpistyczny wiersz z piękną grą, również słów.
No i na tytule poprzestanę.

[lczerwosz]

Ja bym skrócił, "niedopowiedział", bo robią sie takie sformułowania holistyczne jak alfa i omega, noce i dnie. Drugą połówkę łatwo sobie domyśleć. Po co pisać, że ablucja jest duchowa, a może nie jest tak całkiem. Inna sprawa, jak fizyczna ablucja miałaby wyglądać, aby spełnić wymagania kogoś, kto ma humor grabarza i ma w strzępach zmierzch i świt. Jak już pisałem, wystarczyłby jeden z nich, zależnie od ukierunkowania nastroju na harmonogram nocy albo dnia. Bo nie "i".

jeszcze zaboli
co wtedy?

zostawiłbym zaboli, końcowe zapytanie jest niepotrzebne.

na cmentarzu dnia i nocy

a może tylko na cmentarzu dnia. Każdy się wtedy zastanowi, co to jest cmentarz dnia. Może noc jest cmentarzem dnia przy pewnym nastawieniu. A dzień i noc równa się całe życie, co zawsze się kończy cmentarzem. I mamy banał.
I może przypomnieć by warto, że to jest w istocie gra. Grabarz ma doświadczenie w kościach.

rozejdzie się po kościach

ale to dobre

[Marcin Sztelak]

Końcowe pytanie wydaję się zbędne. Dla mnie wiersz zdecydowanie wymaga skrócenia, usunięcia dopowiedzeń.
Pozdrawiam.