okno w okno

[tabakiera]

cieszył mnie dom z widokiem
na mętne perspektywy
pianę wśród ciemnych grzbietów
odpływy i przypływy
szumne słone pierwotne

póki nie zbudowałeś

domu z moim widokiem
na mętne perspektywy
pianę wśród ciemnych grzbietów
odpływy i przypływy
szumne słone pierwotne

zasłoniłeś horyzont
teraz na krótkiej ścieżce
piasek trochę kamieni
i tylko
ty
ci
ty

[Lucile]

zasłoniłeś horyzont
teraz na krótkiej ścieżce
piasek trochę kamieni
i tylko
ty
ci
ty

Konkretna i dowcipna rozprawa z "tycim".
Tego typu słowne zabawy zawsze wprowadzają mnie w dobry nastrój.
Tak dokonana "zemsta" szczególnie słodko smakuje.

Pozdrawiam
L

[eka]

Mętne, groźne (choć kuszące) obserwacje, kiedy jesteśmy bezpieczni są do przyjęcia, ale wrzucenie w ten widok...
Dobrze, że sprawca tylko na początku miał siłę być przed pociągającym horyzontem, później odpłynął w jego kierunku, zmalał, a i ogrom wysechł.
Dobra gra słów, w tym zwrócenie uwagi na ich rolę: dom z widokiem/domu z moim widokiem.
Udana metaforyka charakteryzująca związek.
Jest wiersz!

[tabakiera]

Serdecznie dzięki za czytanie i ciepłe słowa, dziewczyny.

[Alek Osiński]

No właśnie, Doroto, tak to się kończy
kiedy ktoś chce nam uszyć buty na własną miarę
a raczej każe patrzeć na świat przez własne okulary
- nie ta barwa szkieł, nie te dioptrie...same szkody.
Dobrze to ujęłaś.

https://www.youtube.com/watch?v=0j6d7VeYvdQ

[tabakiera]

Dzięki, Alku, również za dygresję muzyczną.

[Marcin Sztelak]

Wszyscy jesteśmy po trosze egoistami, tylko że niektórym ten egoizm z biegiem czasu zaczyna przesłaniać wszystko, jak bielmo. Udany wiersz.
Pozdrawiam.

[tabakiera]

Prawdę prawisz, Marcinie.
Dzięki.