Nieodmienności

[Marcin Sztelak]

Nie oglądaj się za siebie, tam tylko mgła,
nawet w pełnym słońcu.

Droga – kusicielka wciąż wskazuje skróty
wiodące zgodnie z tradycją na manowce.
Tam zakopuję złote myśli zanurzony
w znaczące milczenia.

Dla niepoznaki pokryte słowem
i nic to, że wiodącym do zatracenia.
Piękno chwili, spijanej aż do zachłyśnięcia,
wypełnienia dłonie poszarpane wiatrem.

Śmiertelnie oznaczony nieciągłością światła
gubię związki. Także frazeologiczne.
Droga – kusicielka wciąż wskazuje proste,
wiodące, gdzieżby indziej, na manowce.

Oglądaj się za siebie, tam mgła i inne
rozwarstwienia świata.

[Alek Osiński]

Ładny wiersz, w tradycyjnej gorzko-kwaśnej tonacji.
Te manowce jednak nie takie straszne jak malują ; )

Tutaj coś gramatycznie chyba nie zagrało, Marcinie

Piękno chwili, spijanej aż do zachłyśnięcia,
wypełnienia dłonie poszarpane wiatrem.

https://www.youtube.com/watch?v=TzvTIFz7MDo