Do Sylvii Plath

[Krokus]

Do Sylvii Plath

przeczytałem twój wiersz „Lustro”
myślę że zawsze byłaś
ciekawością odbijającą obraz
niepokojąco rzeczywisty

czasem pomiędzy spojrzeniem a odbiciem
czuje się dotyk niewidzialnej kreski
zmieniający rysy z zachowaniem znaków szczególnych
na końcu dzieła i one znikają w ciemności

mimo to malujesz słowem
wypowiadasz zaklęcia
zmieniasz się w jezioro
ludzie zatapiają w tobie ręce
obmywają twarze

stojąc przed tobą
czuję pokusę by się zanurzyć
i odnaleźć miejsce w którym
ciało słowem się staje

[Alek Osiński]

Sylvia Plath - ważna postać. Na pewno warto się przejrzeć w jej lustrze. Dobry wiersz.

[Krokus]

Sylvia Plath - ważna postać. Na pewno warto się przejrzeć w jej lustrze. Dobry wiersz.

Tak, warto, chociaż może to być niebezpieczne.
Dzięki za komentarz.

[eka]

Oryginalne rozwinięcie inspiracji. Wnikliwy odczyt "Lustra" i dopełnienie, poniekąd uzasadnione. Ona też siebie zobaczyła wewnątrz zwierciadła. Tam utopiła się młoda kobieta, stamtąd wyszła okropna ryba.
Luster trzeba unikać. Jak i związanych z nimi efektów, które wyartykułowała Plath.
Bardzo mi się Twój wiersz podoba.

[Krokus]

Oryginalne rozwinięcie inspiracji. Wnikliwy odczyt "Lustra" i dopełnienie, poniekąd uzasadnione. Ona też siebie zobaczyła wewnątrz zwierciadła. Tam utopiła się młoda kobieta, stamtąd wyszła okropna ryba.
Luster trzeba unikać. Jak i związanych z nimi efektów, które wyartykułowała Plath.
Bardzo mi się Twój wiersz podoba.

Dzięki za komentarz, eko, cieszy mnie , że wiersz się spodobał.

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry.
Pozdrawiam.

[Krokus]

Bardzo dobry.
Pozdrawiam.

Dzięki.