Istota istnienia

[Krokus]

kilka kropel soku z pomarańczy
wysycha na poduszce
skutek nieuwagi tworzący antyświat

powstaje kiedy nikt nie patrzy

zapalam zapałkę
od tak albo od (nie)znanej przyczyny
niebieski kolor podtrzymuje
złotożółty płomień
konieczność zawsze jest chłodna
nie odpowiada na pytania

po chwili gaśnie
przypadek przeznaczenie
nie ma już znaczenia

i na nowo
wszelkie prawa zasady
zaczynają szukać
ciepła

[eka]

Istota istnienia mieści się w styku świata i antyświata?
Między kroplą a jej wysychaniem?
Ciepłem i zimnem?
Istota... - clou - w szukaniu swojej formy?
Trudny wiersz, takie pytania wywołał... i tyle.
Pozdrawiam.

[lczerwosz]

niebieski kolor podtrzymuje
złotożółty płomień

Tak właśnie jest, że przeciwieństwa wzajemnie się wspomagają, co nie oznacza, że w tajny sposób konszachtują sobie nad naszym podziwem i zdziwieniem. To się nazywa wzajemnym uzależnieniem, mutualizmem. Nie pasożytnictwem, choć zawsze jest ten początek i numer jeden a potem drugi. Tak na chłodno oceniając.

[eka]

przeciwieństwa wzajemnie się wspomagają, co nie oznacza, że w tajny sposób konszachtują sobie nad naszym podziwem i zdziwieniem. To się nazywa wzajemnym uzależnieniem, mutualizmem.

Super myśl!

[Krokus]

Zgadzam się, przeciwieństwa wzajemnie się wspomagają, a istota mieści się na styku świata i antyświata.
Bardzo dziękuje za cenne komentarze.

[Marcin Sztelak]

Świat składa się z przeciwstawieństw, jedno nie istnieje bez drugiego, nie ma światła bez mroku... Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam.

[Wszebor]

konieczność zawsze jest chłodna
nie odpowiada na pytania

. Czy na pewno każda jest taka chłodna?
Nie jest tak też, że przez nieuwagę tworzy się antyświat, bo ludzie tworzą go całkowicie świadomie.

i na nowo
wszelkie prawa zasady
zaczynają szukać
ciepła

. A z tym stwierdzeniem zgadzam się całkowicie.

Pozdrawiam

[lczerwosz]

Czy każdy ruch, dzieło, obiekt istniejący na świecie musi mieć swoje odwzorowanie w antyświecie. Nie, to nie jest jak lustro. Można przyjąć, że w anty są pewne uproszczenia i płycizny myślowe, nie poznalibyśmy ich bez znajomości tego świata. Ale w takim pojmowaniu jest sprzeczność. Anty świat ma swój antyświat, a tego wynika symetria, czyli wracamy do lustra. Zatem to nasz świat zawiera uproszczenia i płycizny, nie jest taki doskonały, jak przed chwilą się chełpiłem. Dylemat, paradoks.
Czyli dwa jednakowe światy. Skąd jednak ma być symetria akcji, jeśli nie ma wzajemnych oddziaływań. Chyba, że są. Ale wtedy niech nikt nie twierdzi, że jest wolny i że mamy demokrację, skoro każdy element musi się liczyć ze swoim anty-odpowiednikiem. Wolna wola mniemana jest tylko, jeśli musi być skorelowana. A kto lub co przenosi rozkazy?
Piękna koncepcja, ale się kupy nie trzyma. Brzmi jakby byli tu Reptilianie.

[eka]

Gdyby nadal trwała prasymetria nie powstałoby zróżnicowanie w pierwszym stadium wszechświata, nie byłoby materii, gwiazd, planet, nas.
Żadna twarz nie jest idealnie symetryczna : )
Brak symetrii jest najważniejszą istotą, podstawą istnienia.

[eka]

Idealna symetria ma miejsce chyba wyłącznie w Platońskiej idei.
Czy się mylę?