rodzina zastępcza

[zimny grog]

ciocia leonka miała wysokie czoło
i znacznie sporo pod falbankową bluzką
jeszcze większy
okazywany co dnia żal
do hortensji tak wcześnie przekwitła

wujek leonka filozof metafizyki kwantów
wyelegancony świeżością
powtarzał z przejęciem stare ale jare
nic tak życia nie upiększy
jak babska tralala i jeden głębszy

leonek uwielbiał kiciać
na czarnego kotka w białe łatki
a ten czmychnął do przemysłowej dzielnicy
od rana stoi przy łukowym oknie
wpatrzony w przestrzeń za śmietnikiem

[eka]

Najkrócej: i po co starszemu małżeństwu ten Leonek? Kiedy zabrakło kiciusia... biedny chłopak w pozornej normalności.
Czy śmietnikiem można nazwać jego rodzinę zastępczą?
W śmietniku nie ma życia.

[Marcin Sztelak]

Ciekawy wiersz, śmietnik też może być pełen życia.
Pozdrawiam.