23 i pół obrotu

[eka]

śpij nasz świecie, śnij
(Ks. Nowego Prawa 7,7)

kiedy pozostając w zasięgu Supernowej
za 23 i pół obrotu wokół Słońca
musiało zniknąć życie
położyliśmy kamień węgielny Czasu przed Zagładą
(przetrwamy, przetrwamy, przetrwamy we śnie)

zintegrowane rządy ustanowiły Nowy Eden
bez grzechu pierworodnego
ogłoszono powszechną amnestię

rozpylana chemia zabiła rozrodczość
środki przeznaczone na zbrojenia i inne ciemności
przekierowano
na darmowe leczenie bólu ciała i umysłu
(przetrwamy, przetrwamy, przetrwamy)

ale i tak wielu z nas poddało się eutanazji
przed zaśnięciem
ogłaszając swoje zwycięstwo nad gwiazdą

nikt nie głodował nie kradł nie zabijał
wszystko za darmo
i żadnych zamieszek – bo przeciw komu
kończący się świat za sprawą
nieprzekupnej sztucznej inteligencji
rozdzielał się sprawiedliwie
(przetrwamy, przetrwamy)

ludzie znikali w domach lub świątyniach
wymarł hedonizm i konsumpcjonizm
tylko nienawiść wobec gwiazdy
dalekiej i nieświadomej swej przemiany
bezsensownie rosła

przy okazji braku wyjątków (ocaleć nie mógł nikt)
wreszcie odpuściliśmy sobie i innym
przed wspólnym końcem w powszechnej równości
człowiek i świat – brzmiało godnie
zachwycała każda licha grudniowa stokrotka
i pajęcza nić (przetrwamy)

znudzona Kloto przędła jeden wzór
- więc urodziliśmy się by umrzeć -
wzdychali najmłodsi z nas
smutni piękni dwudziestoletni
zazdroszcząc pomarszczonym i przeżytym

znieczuleni opiatami celebrowaliśmy czułość
aż pospolitą się stała
pewnie dlatego
na tydzień przed Zagładą – w centrach
i na przedmieściach z taką rozkoszą
wylewamy cudzą krew

piekło nie chce się wyludnić – szepczę
wyciągając nóż spod twojego żebra
było wciąż nie nucić
śpij nasz świecie, śnij

[zimny grog]

mało przyjemną przyszłość zakończenia projektu "ludzkość- życie" nakreśliłaś Ewo w tej przypowieści. z każdą odsłoną "mędrco-fizyków" jak najbardziej do spełnienia.

[eka]

W zasadzie dumałam nad opowiadaniem sf, ale clou łatwiej wypunktować w wersach.
Ano... życie to bardzo, ale to bardzo krucha 'roślinka' w Ogromie, potężnym, groźnym.
Dzięki za przeczytanie i komentarz, Grogu.

[AS...]

nie jestem pewny czy to sf
https://www.youtube.com/watch?v=mXEV8Z6_q94

[biegnąca po fali]

"piekło nie chce się wyludnić – szepczę
wyciągając nóż spod twojego żebra
było wciąż nie nucić
śpij nasz świecie, śnij"

To najbardziej - Ewo.
Nie powiało optymizmem. Jesteśmy zepsuci do szpiku kości, a do tego tak skupieni na zaspokajaniu swoich potrzeb, że pewnie nawet nie zauważymy swojego smutnego końca.

[eka]

Życie indywidualne czy grupowe (np. grzybnia) ma wpisany pesymizm nieodwołalnego końca. Istoty nieśmiertelne zapewne nie musiałby skupiać się na zaspokajaniu swoich potrzeb, prawda? Nieśmiertelność wyklucza każdy warunek trwania, obojętnie co byśmy robili czy nie robili i nawet w absolutnie ekstremalnie niekorzystnych warunkach... żyłoby się.
Tak usprawiedliwić można z grubszy egoizm osobniczy, Ewo.
Dzięki za czytaństwo, refleksją i wybór fragmentu.
Pozdrawiam:)

[eka]

nie jestem pewny czy to sf
https://www.youtube.com/watch?v=mXEV8Z6_q94

Bardzo ciekawy link, dzięki, z zainteresowaniem obejrzałam, AS...ie.
Bohaterki wykładu nie brałam pod uwagę, bo ciut za daleko, aby zmiotła promieniowaniem ziemskie życie.
Już bardziej pasował mi Polluks z Gwiazdozbioru Bliźniąt, bo położony od Ziemi o ok. 34 lat świetlnych, i gdyby sobie spektakularnie wybuchł, kto wie, czy by nie zaszkodził. Niestety to za młoda gwiazda, aby przejść w fazę czerwonego karła... tak że nie wiem. Chyba w opku musiałabym wykreować udział wrednych bardzo zaawansowanych w rozwoju ufoludków, czyniących sobie z Polluksa np. kosmiczne źródło energii i mających w nosie życie w promieniu np. 50 lat świetlnych od sprokurowanej przez siebie supernowej.
No ale każda supernowa daje początek nowym układom materii, materia jak Feniks z popiołów zatem.

[Wszebor]

Eko Przedstawiona przez Ciebie wizja przyszłości świata na pewno nie długo się spełni.
W chińskim taoizmie to nie wyszło, w mrksiztowskim Zwiâzku Sowieckim też takiego świata nie dało się zbudować.
Ale teraz w tak zwanym święcie cywilizowanym jest moda na neomarksizm, który chce tak właśnie ułożyć nam życie, oczywiście dla naszego dobra wspólnego.
A skoniczy się to tym jak Sama wizjonersko i trafnie opisałaś w Swoim tekstcie.

Pozdrawiam.

[Krokus]

No to ja jeszcze dodam, że wiersz mi się bardzo podoba, chociaż taki bardzo pesymistyczny, ale jest w nim to coś co mnie intryguje " koniec" niesamowicie ci on wyszedł. Przeczytałem tekst dwa razy i chyba jeszcze ze dwa przeczytam. Nie wiem czy czytałaś wiersz K. Kawafisa " Czekając na barbarzyńców" tam też jest ciekawy koniec, a właściwie tylko czekanie na koniec, ale on nie nadchodzi.

[eka]

Wolałabym, Wszeborze, aby się nie spełniła. Dzięki za interesujące spojrzenie na tekst, pozdrawiam:)

Krokusie, nie znałam tego wiersza. Przyznam, że supernowa mogłaby po części być takim barbarzyńcą, no ale raczej nieuchronnie, zgodnie z wyliczeniami, przybyłaby.
Bardzo mi miło, dziękuję za czytanie i powrót do tekstu.