Babel

[Wszebor]

Fala morska rozbita
o brzeg zostawia trochę,
niknącej piany.
Skała długo drążona
przez wodę,
rozsypuje się piach.

Rodzisz się jako człowiek,
stajesz się myślą racjonalną,
sferą inteligencji samoistnej,
masz już zdolność tworzenia.

Myśl, kamień, woda, piasek,
łączą się w ciało stałe,
Wieżę Babel.
Potężną lecz nie całkiem,
dobrą, doskonałą.
I co dalej ?

Czas, woda,niknąca piana,
piasek i myśl zapomniana.

[Lucile]

Wszeborze, spodobał mi się ten wiersz. Wzbudza refleksje; nad tym co było, co tak szybko przemija, rozsypuje się (w piasek) i co nam pozostaje – wspomnienia? A może nawet nie, bo piszesz „myśl zapomniana”. Ludzie, pokolenia… jak fala, przybój, przychodzą, czasami drążą i pozostawiają idee, dzieła, ale i te przemijają, albo tracą na znaczeniu, kiedy nie mówimy do siebie tymi samymi, albo chociaż podobnymi językami; emocji, empatii, miłości i współzrozumienia.

Wybacz, nieco „pobawiłam się” interpunkcją i niektórymi wersami, absolutnie nie zmieniając, nie roniąc i nie wypaczając przesłania wiersza.

Fala morska rozbita
o brzeg zostawia trochę
niknącej piany.
Skała długo drążona
przez wodę
rozsypuje się w piach.

Rodzisz się jako człowiek.
Stajesz się myślą racjonalną,
sferą inteligencji samoistnej.
Masz już zdolność tworzenia.

Kamień, woda, piasek,
łączą się w ciało stałe,
Wieżę Babel.
Potężną, lecz nie całkiem doskonałą.
I co dalej?

Czas, woda, piana, piasek
i myśl zapomniana.

Oczywiście, to Twój tekst i nie musisz brać pod uwagę powyższych sugestii.
To tylko mój indywidualny odbiór – nic więcej.
I jeszcze jedno, poruszyłeś temat ważny, ale już wielokroć wykorzystywany w sztuce: literaturze, malarstwie itp., ale to nie zarzut, tylko... glosa na marginesie.

Pozdrawiam
L

[Wszebor]

Lucile Bardzo dziękuję za przeczytanie i pięknie napisany komentarz, celną interpretację, oraz swoje przemyślenia.
Twoje zmiany w wierszu, dodają mu blasku i bardziej wrażliwej wymowy.
Rzeczywiście ten temat był w sztuce wiele razy podejmowany, ale moim zdaniem wciąż nie stracił on na swojej aktualności.
Warto czasem wracać do starych tematów by spojrzeć na nich indywidualnie w dzisiejszym czasie.

Pozdrawiam

[eka]

Proponuję lekką korektę:

Fala morska rozbita o brzeg
zostawia trochę
niknącej piany.

- bo wers:

o brzeg zostawia trochę

rani składnię:)
______________________________________
Taki porządek świata, w tym inteligentnego życia, ale nie przesadzajmy w pesymizmie, w końcu ileż nawet starożytnych myśli, w tym np. matematycznych, ocalało.
A bez piasku nie powstałyby cywilizacje, to niedoceniony a konieczny w budownictwie (i nie tylko) naturalny materiał.
Pozdrawiam, Wszeborze:)

[lczerwosz]

Myśl, kamień, woda, piasek,
łączą się w ciało stałe,
...
Czas, woda,niknąca piana,
piasek i myśl

To jakby przepisy kuchni Boga, ale kucharzem był /jest człowiek. Jak zmieszać myśl z materiałami na beton - ciało stałe, ale niedoskonałe, piszesz. Złe proporcje myśli?
Drugi przepis jest mniej konkretny, piana kojarzy mi się z jej biciem, czyli ludzką paplaniną, która stała się przywarą całego rodzaju. Czy Babel miała ograniczać, wprowadzając utrudnienia komunikacji. A może odwrotnie, Babel miało być karą. Może grzechem było wykradzenie przepisu na umiejętność tworzenia, budowania.
A co dalej. Internet i automatyczne tłumaczenie, sztuczna inteligencja. Nowe materiały, nanocząsteczki. Może to jest rozwiązanie i nareszcie nastąpi wycofanie tego parszywego składnika - myśli. Najlepiej jej zakazanie.
Czasem tak to widzę.

[Marcin Sztelak]

Wszystko przemija, ale chyba liczą się tylko te dane nam chwile. Tworzym, inaczej nie potrafiąc. Intersujący wiersz

[Wszebor]

Eko, lczerwosz, Marcinie. Dziękuję bardzo za przeczytanie i Wasze komentarze.
Eko. Rzeczywiście nie wszystkie myśli ludzkie są zapomniane, ale przyznasz mi, że z większością tak się dzieje.

A bez piasku nie powstałyby cywilizacje, to niedoceniony a konieczny w budownictwie (i nie tylko) naturalny materiał.

. Z tym stwierdzeniem całkowicie się zgadzam i dodam, że piasek zawsze był na ziemi i zawsze będzie.

lczerwoszu, Ludzie ciągle próbują budować nowe Wieże Babel i używają do tego najnowocześniejszych technologi, ale nadal tym wszystkim dziełom ludzkim daleko do doskonałości dzieł Boskich. Mimo,że człowiek tak wiele osiągnął i tak tworzy się coraz większy zamęt.

Tworzym, inaczej nie potrafiąc.

Tworzymy tak jak umiemy i tak musi być.

Pozdrawiam Was serdecznie.

[tabakiera]

Tekst, nad którym warto się zatrzymać.
Wg mnie do lekkiej korekty, bo jest troszkę przegadany, ale naprawę wart uwagi.

[Wszebor]

Tabakiero. Dziękuję za obecność i komentarza i jeszcze taki, naprawdę bardzo się z niego cieszę.
A tak na marginesie to ja bardzo lubię Twoje komentarze i te pochlebne i niepochlebne.

Wg mnie do lekkiej korekty, bo jest troszkę przegadany

Tylko nie mam zielonego pojęcia co by tam można zmienić bo zawsze z tymi zmianami mam problem.

Serdecznie Pozdrawiam.

[tabakiera]

Rodzisz się jako człowiek,
stajesz się myślą racjonalną,
sferą inteligencji samoistnej,
masz już zdolność tworzenia.

- to oczywiste, że człowiek rodzi się jako człowiek. Moim zdaniem to najbardziej przegadana strofa.

Myśl, kamień, woda, piasek,
łączą się w ciało stałe,
Wieżę Babel.
Potężną lecz nie całkiem,
dobrą, doskonałą.
I co dalej ?

- potężną lecz nie całkiem? Czyli jak? Doskonała to znaczy idealna. I co dalej bardzo potoczne.

Dlatego uważam, że to tekst z potencjałem, ale do przemyślenia.