..oto przeminęło..

[zimny grog]

aleksy spojrzał z niesmakiem
na biografię pełną gwaru targowiska próżności
ból palców u nóg
dawno nabrał mocy strażackiego wozu w akcji

przepity tramal rozwesela tylko jeże powtarzał

kruczowłosa
angelika agnieszka od zezowatego karzełka
tylekroć wypełniana cudzym szczytowaniem
wyrzygała na stronie

nie dawała uśmiechu za friko

uścisk alienacji usadowił ich
na ławkach pod kopułą ceglanego nieba
skażone skurwysyństwem pyłki nawiewane przez wiatr
posypywały rozchylone dłonie

zgasły kinkiety

obudzeni dotknięciem
strzepnęli kurz trzeciej części długiego wieczoru
w uchylonej furcie zajaśniało chrystusową przestrzenią
na wieszaku wiszą nowe ubrania

[eka]

Aleksy i Andżelika - AA nieanonimowi i bezdomni na chwilę przed Przejściem.
Ś.P. Misza w wierszach rymowanych też postaci takie opiewał, lubiłam czytać Jego utwory. Macie podobną wrażliwość, nieco inaczej artykułowaną.
Naturalność, ukryta sympatia, i nagroda TAM.
Ostatni wers kojarzy się z reinkarnacją, ale zapewne to zbyt nieuprawniony domysł w kanonie tej wiary.
Bardzo dobry wiersz, Grogu!

[zimny grog]

Ostatni wers kojarzy się z reinkarnacją, ale zapewne to zbyt nieuprawniony domysł w kanonie tej wiary.

witam eko!

tym razem nie napomykam do reinkarnacji. ostatni wers... bardziej ciąży do Jana od Krzyża i jego części nocy. konkretnie do trzeciej. oczywiście jest to tylko muśnięcie.
takie moje widzenie autentycznej przemiany ludzi których los, lub świadomy wybór, wcisnął w ostatecznym rozrachunku nie ciekawe rejony egzystencji. wedle mojego wyobrażenia, każdy kto autentycznie próbuje wyzwolić się z uzależnień, złego prowadzenia, despotyzmu, pogłębionego egoizmu musi przejść przez trzecią część nocy. nie licznym to się udaje. jeżeli dadzą radę, mówiąc metaforycznie czeka na nich nowe ubranie. świeżutkie czyściutkie. co prawda ś Jan od Krzyża w swoim dziele ukazuje drogę mistycznego dojścia do sacrum, jednakowoż w moim przekonaniu każda udana próba wyzwolenia się z babrania w niechwalebnej stronie życia jest mistyką w pełni.

pozdrawiam.

[eka]

Trudno pozbyć się uzależnień o których piszesz. Od strony etycznej nierównie ważą w zawinieniach.
Wszystko co służy pozbyciu się ich można uznać za dobro, w tym siłę woli, miłość, samoświadomość, wiarę...
Dzięki za naświetlenie.

[Marcin Sztelak]

oto przeminęło, jak wszystko chciałoby się powiedzieć... bardzo udany wiersz.
Pozdrawiam.