przenikanie

[e.jot]

bisakt-przenikanie.jpeg

Łukasz Jankiewicz - Akt Przenikanie
(photo - www.artinhouse.pl)



nie patrząc wstecz
nie pytając o drogę biegłam w górę
schodami

i w dół do ślepych
uliczek

by
znów

coś przeoczyłam czegoś
nie dopatrzyłam ktoś przeszedł
mimo

- pomimo -

a nie powrócę nie anuluję
zbyt wysoko ostatnie kamienne piętro
bez

windy gdy wchłania
ziemia

________________

https://www.youtube.com/watch?v=SByKepBvhyo

[tabakiera]

Przed ostatnim piętrem nie ma ucieczki.

A po co ten pośpiech przed?
Chyba wpisany w geny.
W porządek.

Nie wiem, tak już jest i chyba u każdego.
Bo taką "wędrówką życie jest człowieka".

[e.jot]

Dziękuję za refleksje., Tabakiero
Miłego wieczoru

[eka]

Tu mi haczy partykuła -by- nierozerwalnie łącząca się z 'znów', gdyż powstaje zbitka -by znów/coś przeoczyłam-

by
znów

coś przeoczyłam czegoś
nie dopatrzyłam

A treść? Nie łapię końcówki z windą... pewnie coś mi umyka.

[e.jot]

W górę i w dół - by znów... gór i dół - (a w trakcie tego wznoszenia się i opadania ) coś umknęło... itd - jak to w monologu....
Skoro są schody i piętra , a to ostatnie wysoko - przydałaby się winda dla dojrzałości lat
Moc serdeczności, Imienniczko

[eka]

To pojęłam, ale winda... do grobu?

zbyt wysoko ostatnie kamienne piętro
bez

windy gdy wchłania
ziemia

A nie... już wiem, tę dojrzałość widzisz jako wchłanianie człowieka przez ziemię. Niesamowite, brrr, a kiedyś udusi.

[e.jot]

Ewuniu - raczej *z* w górę...

[tabakiera]

a nie powrócę nie anuluję
zbyt wysoko ostatnie kamienne piętro
bez

windy gdy wchłania
ziemia

W moim rozumieniem ostatnim piętrem jest śmierć, prawo czytelnika.

[e.jot]

Kochani, każda interpretacja jest dla mnie ważna, interesujaca, i sprawia mi wiele radości
Dziękuję pięknie