nareszcie jesteś

Wiadomość

zimny grog · #1 Post autor: **zimny grog** » 18 paź 2020, 11:43

w bibliotece
przy ulicy granicznej odłożyliśmy na wyjedzoną przez korniki półkę
sto lat samotności
rozpoznałem cię w jednym mgnieniu

znikły monumenty wschodu i zachodu
na wzgórzu zalśniło nasze jeruszalaim
mówisz idźmy tam po dziewiczych śladach

tak długo cię szukałem

#2 Post autor: **Lucile** » 18 paź 2020, 12:04

Na pierwszy rzut oka - a raczej czytanie - odnoszę wrażenie, że pod. lir. odnalazł... prawdę. A czy ona przybierze piękny kształt tej jednej, jedynej, wyczekiwanej i wyśnionej miłości, czy najważniejszej księgi w życiu - sprawa jeszcze wydaje się otwarta. A może to wszystko stanie się jednością?

Ot, tak mnie naszło w niedzielne południe, a że - być może - tylko błądzę po obrzeżach, wybacz.

Pozdrawiam
L

zimny grog · #3 Post autor: **zimny grog** » 18 paź 2020, 12:13

wybaczam

nie powinien autor snuć co tam miał na myśli. co czytelnik się doczytał to ono i jest.

jednakowoż, może chodzić i o prawdę, ale ciut ezoteryczną. po iluś tam wcieleniach...

pozdrawiam.

#4 Post autor: **eka** » 20 paź 2020, 09:35

Ładny wiersz.
A co nieodwołalnie kończy samotność i jest dla każdego człowieka zawsze pierwszym doświadczeniem?
Śmierć.

:kofe:

zimny grog · #5 Post autor: **zimny grog** » 20 paź 2020, 10:55

eka pisze: ↑
20 paź 2020, 09:35
Ładny wiersz.

jak na moje ciężkotematyczne wgryzania, ten jakby delikatniejszy się był napisał.

:kofe:

Alek Osiński · #6 Post autor: **Alek Osiński** » 21 paź 2020, 15:01

Jaka piękna idea kryje się za tym wierszem.
Tak piękna, że aż bardzo abstrakcyjna.

No ale, cóż człowiek by zrobił bez swoich pięknych, abstrakcyjnych idei?
Jak by się dowartościował? Trudne by to było...

zimny grog · #7 Post autor: **zimny grog** » 21 paź 2020, 19:44

mniemam, bez pięknych, nawet abstrakcyjnych idei, ( a czyż, jutro nie jest abstrakcją, zakładającą, że będzie lepsze od dziś) mamy tylko jeden, przypadek mianowicie, życie to i tamto (jeżeli istnieje, a jest wiele oznak , że tak) wedle wzorca niejakiego Michaiła Aleksandrowicza Berlioza.

pozdrawiam.

Jana · #8 Post autor: **Jana** » 23 paź 2020, 10:30

Ciekawy wiersz, wynika, że peel znalazł w końcu swoją ziemię obiecaną, po 100 latach samotności

Pozdrawiam

zimny grog · #9 Post autor: **zimny grog** » 23 paź 2020, 12:06

Jana pisze: ↑
23 paź 2020, 10:30
że peel znalazł w końcu swoją ziemię obiecaną

i drugą osobę kiedyś zgubioną.

pozdrawiam.

#10 Post autor: **eka** » 24 paź 2020, 10:16

zimny grog pisze: ↑
23 paź 2020, 12:06
Jana pisze: ↑
23 paź 2020, 10:30
że peel znalazł w końcu swoją ziemię obiecaną

i drugą osobę kiedyś zgubioną.

A, więc jednak, pewnie stąd:

zimny grog pisze: ↑
20 paź 2020, 10:55
jak na moje ciężkotematyczne wgryzania, ten jakby delikatniejszy się był napisał.

No to gratki, ZG