Meteog.

[Karma]

Sama powiedz.

Pomiędzy tymi wszystkimi nocami
bez chociażby skrawka mnie,
wskaż gwiazdę która nie spadnie od spojrzeń
i nie rozwali nam mieszkań, trawnikow.
A potem jeszcze zabierz z niej piach i schowaj
jak tylko Ty potrafisz.

Jak wtedy, kiedy szukam mgły,
a to ona odnajduje mnie nad przepaścią,
zaraz przed skokiem.
I łapie za rękaw, zawraca.
Więc nigdy nie spadnę i chyba to jest najgorsze.

Bo przecież ty czekasz tam.

Na zewnątrz.




Sierpień, 2020
Jagoda Mornacka.

[eka]

Nauczona porażkami rozkminiać nie będę:), ale powiem z absolutną pewnością, że to naprawdę bardzo liryczne, głębokie drążenie charakteru związku. Wzajemnego wpływu, konsekwencji.
Ujął wiersz.

[Karma]

Nauczona porażkami tylko podziękuję za czytanie.
Najpiękniej jak potrafię.

Autorka

[eka]

Bożż... proszę, scalajcie się wewnętrzni Autorzy i Autorki, bo syndrom wielokrotnej osobowości Twórcy, akurat dla mnie, to wyzwanie, nie tylko interpretacyjne:(

[biegnąca po fali]

Straszniście mnie się podobuje. Jednak co Jagoda, to Jagoda:)

[Karma]

Ewo. Nie przesadzaj.
I nie obraz się, ale nie będziesz mi rządzić
Co ja poradzę, że mam w sobie coś z kobiety?
Głównie fochy o głupoty.



Ewo. Dzięki.

[eka]

Tylko prosiłam. Nie było tematu.
W historii literatury to żadne novum. Życzę Wam po równo udanych utworów.
Pozdrawiam:)

[Karma]

Dzięki. Ale to ona w tym związku jest lepsza.
Mniej w niej gniewu i wkurwu ogólnego.

I da się ją lubić, a ludzie w moim wypadku potrzebują jakieś personifikacji tego co we mnie dobre, żeby tak jak Twoja Imienniczka pomimo mnie móc powiedzieć : aha. Jak Jagoda, to w porządku.


Zdziwiloby cię jak ten sam tekst podpisany na dwa sposoby oddziałuje na czytelnika, który zna nas oboje

[eka]

W tej kolejności: Hyde i dr Jekyll?:)
Czyli od dziś czytam tylko wiersze sygnowane Jagodą. Trzeba o siebie zadbać.

Ostatnie zdanie proszę dowytłumaczyć, mi, lebiedze. Lubię się dziwić, serio.

[Karma]

Ostatnie zdanie z komentarza czy tekstu?

Po prostu niektórzy jak widzą Jagodę w podpisie, to od razu rozumieją więcej. Ja jestem uważany za hermetyka i surrealiste. A ona za delikatną i tą bardziej przystępną.
Zatem tekst z pozoru mój, ten bardziej zamknięty nawet, podpisany jako tekst Jagody z marszu staje się czytelniejszy.


Ale nie tylko.

Niektóry po pierwszym zdaniu poznają kto był za sterami przy pisaniu.


To serio są dwa oddzielne sposoby pisania.
To nie jest tak, że to nie wiem... Pseudonim literacki.
To realna, druga osoba wewnątrz.

Na szczęście tylko pod względem literackim.