podróż do miasta W.

[Lucile]

na dwulinii torów
koła pociągu rytmicznie wystukują melodię piosenki

widzisz, mała, jak to jest,
„tyle serca, taki gest*

a ona cała w amplitudzie drgań
pedantycznie prawie po aptekarsku zlicza
nie tylko kilometry

znów mu szczęście chciałaś dać,
ale on już inną wziął*

mała - lepiej wysiądź na stacji

popatrz, ile ty masz lat*.


------
• fragmenty tekstu Agnieszki Osieckiej „Widzisz mała”

[tabakiera]

Często zdarza się, że podczas podróży telepie się po głowie jedna piosenka.
Dobrze przypomnieć sobie Agnieszkę Osiecką.
Dla mnie to bardziej promocja pani Agnieszki, niż tekst autorski.

Wiersz w dużej części składa się z cytatów.
Dołączono tu motyw podróży pociągiem, również często obecny w twórczości tej poetki.

Jak to dobrze, że kobiety w obecnym świecie bardziej dbają o swoje interesy.
Chyba już nie ma "Małych".
A może to mylne wrażenie?

[Lucile]

Dobrze przypomnieć sobie Agnieszkę Osiecką.
Dla mnie to bardziej promocja pani Agnieszki, niż tekst autorski.

Tak, to prawda. Zabieg celowy.
Zawsze dobrze przypomnieć sobie znakomite teksty Agnieszki Osieckiej. Wracając do nich, często odkrywam całkiem nowe przestrzenie.

Chyba już nie ma "Małych".

Moim zdaniem „takie Małe” zawsze były, są i będą. Niestety.

Dziękuję, Tab... za pozostawione słowo.

[Alek Osiński]

No, udana ta kompilacja, Lucile. Tchnie kolejową melancholią.
Faktycznie, rytm jaki wytwarza pociąg jest bardzo pociągający
i nie pozostaje bez wpływu na biologiczny rytm organizmu
mnie wręcz potrafił wprowadzić w prawie transowe stany.

Wiersz przypomniał mi opowiadania Stefana Grabińskiego
z "Demona ruchu" , chociaż tamte w nastroju, jak sam tytuł wskazuje
raczej w stronę demonicznych doświadczeń...; )

Pozdrawiam

[zimny grog]

w 2017 r. napisałem taki poniekąd dialog z cytatami z tego utworu A.Osieckiej
mam ochotę go tu pokazać.
bynajmniej nie konfrontacyjnie z Twoim utworem.

[Lucile]

Wiersz przypomniał mi opowiadania Stefana Grabińskiego
z "Demona ruchu" , chociaż tamte w nastroju, jak sam tytuł wskazuje
raczej w stronę demonicznych doświadczeń...; )

Pamiętam stary film w reżyserii Ryszarda Bera, ze znakomitą rolą Jacka Woszczerowicza i całą plejadą świetnych polskich aktorów, oparty na noweli Stefana Grabińskiego ”Ślepy tor”. Oglądałam go wieki temu, a wciąż pamiętam, jakie wywarł na mnie wrażenie. Świetna proza - z pogranicza realizmu fantastycznego, z elementami tajemnicy, niespodziewanych zdarzeń - tego niesłusznie zapomnianego autora międzywojnia, określanego mianem polski Edgar Poe.
Przywołując pod moim kompilowanym tekstem jego znakomite opowiadania, zrobiłeś mi, Alku, wielką przyjemność. Bardzo Ci dziękuję.

A sam tekścik – ot, jeden z gatunku „jednominutowych”, powstałych pod wpływem impulsu, niemalże nakazu, któremu nie mogłam się oprzeć. Bywają podróże nacechowane melancholijną nadzieją, jednak z takim ładunkiem niepewności, niepokoju, a także, a może przede wszystkim – „świadomości ćmy lecącej do płomienia”.

Sama jestem ciekawa, czy napisze mi się – i „w parze” z jakim innym znanym poetą – tekścik pt. „Powrót z miasta W”. Taki szczególny pendant – jeszcze nie wiem, czy optymistyczny, czy dramatyczny. Jeżeli mam – choć w maleńkim zakresie - wzorować się na Grabińskim, to zdecydowanie powinien być na pograniczu „ciemnej” fantastyki, a nawet ocierać się o grozę.

w 2017 r. napisałem taki poniekąd dialog z cytatami z tego utworu A.Osieckiej
mam ochotę go tu pokazać.
bynajmniej nie konfrontacyjnie z Twoim utworem.

Zimny grogu, bardzo proszę, daj link do Twojego wiersza (albo po prostu tu zacytuj) – bardzo jestem ciekawa i chętnie poczytam.

Panowie, serdecznie pozdrawiam
L

[skaranie boskie]

To jest bardzo interesujący temat, taka podróż - czasem w nieznane.
Co powiesz na wyzwanie?
Może napiszemy wspólnie cykl wierszy pt. "Podróże do miast... i tu różne litery alfabetu"?
Mogę spróbować zacząć...

[Lucile]

Co powiesz na wyzwanie?

Dobre wyzwanie... nie jest złe - więc czekam.

[Lucile]

Ooo, prawdziwa niespodzianka!
Przeszły pan Admin - we własnej osobie - zainteresował się tym podróżnym drobiazgiem i być może (obiecał przecież w swoim poście) pociągnie temat.
Ciekawe, na jaką literę wybierze kolejne miasto. Byleby nie na L. bo jak poucza nas kultowy film – nie ma takiego miasta, jak Londyn, jest Lądek Zdrój.

A mnie przy okazji tekst się rozbudował i teraz wygląda tak:

Tercet podróżny - z epilogiem

Podróż do miasta W.

Na dwulinii torów koła pociągu rytmicznie wystukują melodię piosenki

widzisz, mała, jak to jest,
tyle serca, taki gest*

A ona - cała w amplitudzie drgań, pedantycznie, prawie po aptekarsku zlicza, nie tylko kilometry.

znów mu szczęście chciałaś dać,
ale on już inną wziął*

Mała - lepiej wysiądź na stacji

popatrz, ile ty masz lat*.
------
• fragmenty tekstu Agnieszki Osieckiej „Widzisz mała”


Przystanek w podróży do miasta W.

Ledwo wsiadła do pociągu jadącego do miasta W. , a już zmarszczka czasu przeniosła ją do powrotnego.
Ta, to ma szczęście, nic dziwnego:

Ma tak cienką skórę, że nawet myśl potrafi zranić.

Wysiadła na przypadkowym przystanku, dumna z własnej determinacji.

Na próżno!

Powrót z miasta W.

A choćbyś i jak najdalej odjechał i tak pozostanie w tobie gorący cień wilgotnego trójkąta*
z podróży do miasta W.

A więc kochaj, mnie kochaj i nawet kiedy tylko dotkniesz klawiatury
ja utonę

we wspomnieniach o nocach w mieście W.
---
• dalekie zapożyczenie z wiersza poety, którego cenię.

[skaranie boskie]

No cóż, słowo się rzekło, miasto P u płota.
A płot... znajdziesz tutaj.