Samotność we dwoje

Wiadomość

Toyer · #1 Post autor: **Toyer** » 11 cze 2020, 08:56

Ja mam swoją samotność
ty masz też swoją
połączmy obie w jedność
trochę twoją trochę moją

milczą do siebie
będąc we dwoje
chociaż już jedne
samotności nasze

twoja jest już moja
a moja już twoja
nasza jedyna wspólna
samotność czuła

cisza jest jej przyjaciółką
siedzi między nami
a my całujemy ją w czółko
marząc wspomnieniami

wspominamy marzenia
samotni osobno
chociaż wspólne pragnienia
pytają wciąż o jedno

nie jesteśmy jednak sami
ona łączy nas razem oboje
tak czasem jest z samotnościami
że dwie dają jedną we dwoje

#2 Post autor: **eka** » 11 cze 2020, 15:05

Dwie samotności zlewają się w jedną i łączą. Wspólnota w samotności ma wydobyć walor. No tak, nic w tym dziwnego. Piszę teraz i prawdopodobnie miliony ludzi robi to w tej chwili również. Wspólnota w jedzeniu, kochaniu, rodzeniu, nienawidzeniu, umieraniu etc. etc.
Nie jesteśmy w niczym samotni pod tym względem. Ciekawe, ilu jest teraz na Ziemi 'człowieków', którzy robią coś absolutnie wyjątkowego, czego w danej chwili nie robi nikt inny na naszej planecie.

A co do wiersza, za dużo słów, naprawdę.
Przegadujesz.

Toyer pisze: ↑
11 cze 2020, 08:56
Ja mam swoją samotność
ty masz też swoją

mam samotność/ albo jestem samotny
ty też masz/ty też

Pozdrawiam:)